۱۳۹۰ اسفند ۶, شنبه

آغاز تغییرات مهم در جنبش مردم سوریه

روز جمعه مطابق با پنجم اسفند ماه ۱۳۹۰ معاویه ای؛ برابر با ۲۴ فوریهٔ میلادی؛ اولین گروه از نیروهای صلیب سرخ جهانی وارد شهر ویران شدهٔ « حمص» در سوریه شدند و بلافاصله تلاشها برای خارج ساختن زخمی ها به طرف ترکیه آغاز شده است. بنا بر منابع اطلاعاتی غرب؛ حکومت ترکیه و رئیس جمهوری آمریکا به طور محرمانه به بشار اسد پیغام داده اند که هرگونه دخالت نیروهای حکومت علویها؛ نیروی هوایی آمریکا و ترکیه به حفاظت از نیروهای امدادگر صلیب سرخ به پرواز در خواهند آمد. کنفرانس تونس که عملاً به طور رسمی شکست خورد؛ راههای جدیدی را بر روی کشورهای عربی و ترکیه . آمریکا و اروپا گشود که با با ورود نخستین گروههای امدادگر صلیب سرخ جهانی؛ وارد فاز جدیدی گردید. این فاز آغاز دخالت نظامی کشورهای غربی و عرب را به دنبال خواهد داشت. موضع گیری صریح اسماعیل هنیه؛ یکی از رهبران حماس بر علیه رژیم سوریه و طرفداری از جنبش مردم سوریه نشانگر نقطهٔ عطفی است که در معادلهٔ  نبرد مردم سوریه بر علیه رژیم علویها حاصل شده است. اکنون رژیم اسلامی شیعی مسلک حاکم بر ایران؛ با موضع گیری اسماعیل هنیه که در واقع یکی از رهبران سیاسی؛ اخوان المسلمین فلسطین است؛ در تنگنایی بیش از حد قرار گرفته است. همانگونه که ماهها پیش؛ پیش بینی کرده بودم؛ بعد از به قدرت رسیدن اخوان المسلمین در مصر؛ آن دوستی دیرینه میان حکومت شیعی حاکم بر ایران و اخوان المسلمین؛ در هم خواهد شکست؛ و اظهارات اسماعیل هنیه بعد از ماهها آغاز این فرو پاشی در روابط رژیم شیعی با اخوان المسلمین است.
در صورت مقاومت رژیم اسد در برابر کمکهای انسانی برای آسیب دیدگان مردم سوریه؛ باید منتظر ورود نیروهای نظامی مشترک عربی در سوریه بود. همچنین در ادامهٔ این روند باید منتظر تنشهایی در لبنان؛ میان نیروهای حزب الله و جنبش امل اسلامی ( هر دو شیعی مسلک) و سایر نیروهای مخالف سوریه نیز باید باشیم. 
از سوی دیگر پذیرفته شدن خودمختاری برای کردستان سوریه از طرف بخش بزرگی از سازمانها و گروههای گرد آمده در شورای ملی انقلاب سوریه باید منتظر حضور فعال تر کردهای سوریه نیز باشیم که مدتها ست که به خاطر عدم توافق بر روی خودمختاری کردستان سوریه؛ نقش کمرنگتری در جنبش ایفا میکردند. لذا با ورود دیگربارهٔ مردم کردستان به جنبش بر اندازی رژیم اسد و تسلیح نیروهای انقلاب سوریه؛ باید منتظر روزهای بهتری برای مردم بی دفاع سوریه باشیم. هرچند که نبردهای بسیار خونینی در پیش است؛ همانگونه که بارها گفته ام تنها راه چیره شدن بر حکومتهایی از نوع رژیم اسد و جمهوری ننگین اسلامی حاکم بر ایران؛ برخلاف نظریات « تیتیش مامانی» راهی خونین است و از کوره راههایی میگذرد که بابک خرمدین پیمود.
رژیم اسد که از ماهها پیش دست به کار ساختن دژهای مقاومت علویها در برابر اکثریت مردم سوریه و تشویق علویها به مهاجرت به مناطق علوی نشین نموده بود؛ اکنون با فاز جدیدی از جنبش روبرو خواهد شد که تمامی علوی مسلکها را هدف نفرت عمومی و خطر قتل عام قرار دهد.
آنهایی که خود را به عنوان بخشی از جنبش آزادیخواهی ایران وارد معادلهٔ مبارزه نموده اند ولی در عمل به جز حرافی و بازی با کلمات کار دیگری نمیکنند و با کوبیدن بر طبل مخالفت با حکومت فدرال در ایران قد علم کرده اند باید بدانند که با سخنرانیهای کلیشه ای و نپذیرفتن فدرالیسم؛ آب در آسیاب دشمنان ایران میریزند و دشمنان واقعی چهارچوب ارضی ایران و وحدت ملی مردم ایرانند. کینه ها و دشمنی هایی که ۱۴۰۰ سال حاکمیت اندیشه های ناپاک اسلامی و بویژه اندیشه های کثیف شیعهٔ صفوی در میان اقوام ایرانی بوجود آورده است؛ بدون پذیرفتن حاکمیت فدرال؛ قابل پاک شدن و تبدیل به وحدت ملی نیست.
روسها به عنوان مهمترین کشور حامی رژیم اسد؛ اکنون نگرانیهای واقعی و استراتژیک خود را آشکار نموده است که با سخنان دیمیتری مدودف  رئیس جمهور روسیه آشکار گردید. آقای مدودف نگرانی روسیه در رابطه با تغییراتی که در آینده در آسیای مرکزی رخ خواهد داد را نگرانی بزرگ روسیه نامیده است.. ماهها پیش در مقالهٔ خاورمیانهٔ بزرگ خاطر نشان ساختم که طرح استراتژیک خاورمیانهٔ بزرگ تنها در خاورمیانه محدود نخواهد ماند و آفریقا و پاکستان و افغانستان و آسیای مرکزی را نیز در بر خواهد گرفت.

کژدم

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر