۱۳۹۲ فروردین ۲۳, جمعه

بحران کرهٔ شمالی و تعیین سرنوشت بمب اتمی جمهوری اسلامی

بنا به گزارش منابع اطلاعاتی غربی؛ پنتاگون بر اساس اطلاعات سری خود معتقد است که کرهٔ شمالی توانایی نصب کلاهک هسته ای بر روی موشکهای میانبرد را کسب کرده است و این گزارش باعث شده است تا درجهٔ هشدار خطر اتمی در آمریکا بالا رود. اما بنا بر حساسیتهای روابط بین المللی؛ کاخ سفید تصمیم گرفته است که با ملایمتر جلوه دادن خطر اتمی در  ۳ روز باقیمانده بتواند مشکل را از طریق دیپلماتیک با چین حل نماید. این گزارشها حاکی از آن است که دولت ژاپن اعلام نموده است که در صورت مشاهدهٔ هرگونه موشکی در دریای ژاپن؛ آنرا هدف قرار خواهد داد. ایالات متحدهٔ آمریکا نیز به نوبهٔ خود با تهدید متقابل تدافعی؛ راه را برای مذاکره باز گذاشته است. از سوی دیگر کشور چین نیروهای نظامی عظیمی را به مرزهای مشترک خود با کرهٔ شمالی برای دفاع از حاکمیت کرهٔ شمالی گسیل داشته است.
 اکنون تنها ۳ روز دیگر برای آغاز یک درگیری تمام عیار در شبه جزیرهٔ کره باقی مانده است. نتیجهٔ این بحران هرچه که باشد بدون تضمین عدم تحویل کلاهک های هسته ای به رژیم اسلامی ایران پایان نخواهد یافت. 
شکل گیری بحران کره بی ارتباط با در گیریهای چین و ژاپن و همچنین ماجرای حفظ رژیمهای حاکم بر سوریه و ایران نیست. چین و روسیه از کرهٔ شمالی به عنوان سگ زنجیری دیوانه و از کرهٔ جنوبی و ژاپن به عنوان گروگانهایی که میتوانند توسط آن دریده شوند استفاده مینمایند. آزمایش هسته ای سوم کرهٔ شمالی و یافته شدن نشانه های همکاری میان رژیم حاکم بر ایران و کرهٔ شمالی و اینکه آزمایش سوم برخلاف استفاده از پلوتونیوم دردو آزمایش قبلی با اورانیوم غنی شده در سطح تسلیحاتی انجام گرفته است و جشنهای دروغین مذاکرات آلماتی ۱؛ تهدیدهای انگلستان و فرانسه برای تسلیح یکجانبهٔ مخالفین رژیم سوریه؛ درگیری قدرتها را به فاز جدیدی وارد نموده است واکنون دو کانون بحران که در گرو یکدیگر هستند بوجود آمده اند.
آنچه که در شرایط کنونی از اهمیت بالایی برخوردار است؛ نه آزمایش موشکی کرهٔ شمالی و نه تهدیدهای ادواری سران پیونگ یانگ؛ بلکه علم کردن لولوی «تحویل کلاهک هسته ای به رژیم اسلامی ایران» از طرف چین و روسیه و وادار نمودن کشورهای غربی به عقب نشینی از مواضع خود در رابطه با تار و مار کردن هلال شیعی به عنوان گارد امنیتی سازمان شانگهای است.
اکنون معادلهٔ دو کانون بحران به صورت یک معادلهٔ چند مجهولی در آمده است:
۱- آیا چین با اینکه نیروهای نظامی خود را به مرزهای کرهٔ شمالی گسیل داشته است؛ با توجه به وضعیت اقتصادی و جمعیت بزرگ؛ توانایی تحمل یک جنگ بزرگ در مرزهای خود را دارد؟
۲- آیا با گسترش نبرد و ارتقاء سطح آن؛ چین به جز موشکهای بالیستیک و بمب اتمی چیز دیگری در چنته دارد؟ و با توجه به داراییهای نظامی چین؛ آیا نبرد را به یکباره تا سطح نبردهای هسته ای ارتقاء خواهند داد؟
۳- آیا روسها میتوانند و یا میخواهند تا در صورت درگرفتن یک جنگ تمام عیار به قمار شرکت در آن تن در دهند؟
۴- آیا آمریکا و هم پیمانانش مصمم هستند که ماجرای مشترک اتمی کرهٔ شمالی و رژیم جمهوری اسلامی را به یکباره حل کنند و یا اینکه با بده بستانهای ظاهری؛ برای سرنگونی رژیم اسد و تضعیف بیشتر رژیم اسلامی ایران وقت بخرند؟

به نظر من چین شدیداً دچار اشتباه محاسباتی شده است و در نهایت امر؛ ممکن است که سگ زنجیری خود را سالم نگه دارد؛ اما باید از «لولوی مسلح کردن رژیم اسلامی به بمب اتمی» و شرکت در بازی خاورمیانه دست بر دارد.

کژدم

۱ نظر:

  1. درود.. من معتقد هستم که تمام راهها به ایران ختم می شود. بازی چین با اسباب بازی کره شمالی بازی کهنه و مسخره ایست. چین باید مغز خر در کله اش باشد که شرایطی بوجود اورد ( تاسوعا ی کیم جان اونگ) که نتیجه کوتاه مدت ان نابودی رژیم کیم جان اونگ ( عاشورای کیم جان اونگ ) و تشکیل کره واحد به عنوان یک کشور پهناور باشد. کره واحد علاوه بر چین خبر دلپزیری برای ژاپن هم نمی باشد. بنابراین چین هرگز به رژیم کره شمالی اجازه نمی دهد که دست از پا خطا کند. اما پرسش اینجاست که چین از غرب چه می خواهد که دگربار اسباب بازی رژیم کره شمالی را کوک کرده است؟ مگر چیزی بجز ایران می تواند ارزش این همه کشمکش را در برداشته باشد؟ اما پرسش مهم تر اینجاست که اگر این سناریو که آمریکا ( چهره قهرمان داستان )٬ چین ( چهره بچه پرروی کتک خور داستان ) و کره شمالی ( لشکر سیاهی داستان ) است ٬ سالها به روی صحنه نیست و همچنان بیننده ندارد٬ که باید ان را پایین کشید و چرا باید از صحنه خارج شود؟ کدام یک از بازیکنان تمایلی به ادامه بازی نقش خود را ندارد ؟ من شخصا فکر می کنم امریکاست که زیر سرش بلند شده و احتیاجی به بازی قدیمی ٬ کهنه و وقتگیر گذشته را ندارد. امروز شرایط امریکا عموماً ومشخصاً در مقابل چین خیلی فرق کرده و به این شکل است که
    Take it OR leave it
    .و این خبر خوبی برای رژیم اسلامی انیرانی نیست

    پاسخحذف