هشدار به «آپوئیستها»......

هواداران احمق «آپو» (آپوئیستها)....

وظیفهٔ شما گدایی به درگاه حکومت اسلامی ترکهای عثمانی نیست.

«آپو» با ذقّ و وقّ هایش وسیله ای برای تحمیق کردهای ترکیه است. «آپو» را به این دلیل زنده نگاه داشته اند تا همیشه مانند افساری بر گردن شما باشد.

آپو یعنی بلندگوی برآیند خواسته ها و توافقهای اروپا و آمریکا و ترکهای بیشرف عثمانی.... کی میخواهید اینرا بفهمید؟

رهبری که نتواند آینده را بر اساس شکل گیری حوادث پیش بینی کند و استراتژی مبارزاتی و وظایف میدانی برای روبرو شدن با نقشه های دشمن را تعیین کند دیگر رهبر نیست و با یک سرباز پیاده فرقی ندارد.

وظیفهٔ کردهای ترکیه کشاندن بحران به قلب ترکیه است. اگر نتوانید استانبول و آنکارا را به ویرانی بکشانید؛ آیندهٔ تان تباه خواهد شد. این هشداری به سایر سازمانهای کردهای عراق هم هست.

ترکهای عثمانی در حال پایه ریزی یک وزیرستان دیگر هستند و ماجرا با سقوط «کوبانی» تمام نخواهد شد؛ بلکه شدت سرکوب و جا بجایی اقوام کرد عمیقتر خواهد گردید.

کردها را مانند فلسطینیها در اردوگاههای آوارگان نگاه خواهند داشت و «اجازهٔ کار» به آنها نخواهند داد تا به بازار سیاه کار بکشانند و مانند بردگان در دست ترکهای عثمانی خواهند شد. سپس نوبت مافیا و پلیس کثیف ترکهای عثمانی خواهد رسید تا کثیفترین راهها برای «تنازع بقا» را در میان پناهندگان رواج دهند (دزدی-روسپیگری-مواد مخدّر).
اگر ترکهای عثمانی چنین برنامه ای برای کردهای ترکیه و عراق دارند؛ و شما یک سوّم جمعیت ترکیه هستید؛ این یک سوّم برای ویران نمودن تمامی تار و پود ساختار حاکمیت سیاسی و اجتماعی و اقتصادی ترکهای عثمانی کافیست.
داعش از کجا شروع کرد؟ به تصویر زیر نگاه کنید... درست از اینجا

روی سخنم با کردهای ایران هم هست....
بله.... درست از اینجا
مگر ۱۰ هزار نفر دلاور در میان کردهای ترکیه و یا ایران وجود ندارد؟ پیشمرگه های کوبانی نشان داده اند که وجود دارد. پیشمرگه های سالهای دههٔ ۶۰ در ایران نیز نشان داده اند  که در ایران نیز چنین دلاورانی بسیار بیش از دهها هزار نفر هستند.
آنچه مهم است؛ نه وجود دلاوران؛ بلکه وجود رهبری دانا و هوشیار است و نه احزاب شنگول و منگول که شبانه روز در حال تشکیل «پلنوم»  و «جلق سیاسی» هستند و همیشه نیز همان مزخرفات پلنوم پیشین را بلغور میکنند (مانند احزاب کمونیست زمان شوروی).
تظاهرات میلیونی را فراموش کنید.... درگیر شدن با پلیس را فراموش کنید... به تمامی مراکز حساس تجاری و اقتصادی و شریانهای حیاتی شان حمله کنید.
مگر «طوق لعنت تروریسم» را بر گردنتان نیاویخته اند؟
من میگویم این طوق لعنت را حفظ کنید و به آنهایی که «جنگ» میخواهند... «جنگ» بدهید و این عین عدالت است؛ زیرا خواستهٔ شان را به تمام و کمال به آنها داده اید.
دلاوران کوبانی نشان دادند که اوباشان «محمد رسول الله دوّم»؛ بدون کمک ترکهای عثمانی و شیوخ عرب؛ هیچ پوخی نیستند.
از وجود سازمان بی مصرفی مانند «ناتو» نیز نترسید؛ زیرا اگر لیاقت داشتند؛ یا در لیبی و یا در اوکرائین کاری میکردند. همه شان مثل سگهای ترسیده از لیبی فرار کرده اند.
اینچنین بلایی بر سرشان آورید ؛ تا رویاهای «پژو فروشی» و «آدیداس فروشی» از سرشان بپرد.

کژدم