۱۳۹۶ مهر ۴, سه‌شنبه

استقلال کردستان عراق گرامی باد

آقای مسعود بارزانی به درستی گفت که «همه پرسی استقلال کردستان ... یا امروز و یا ... هرگز». مردم کردستان عراق به درستی «امروز» را انتخاب کردند.
در جامعهٔ دموکراتیک کردستان عراق؛ سالها بود که مسئلهٔ استقلال کردستان عراق و عواقب اعلام استقلال و راه سختی که در پیش دارند؛ مورد بحث قرار گرفته بود و سرانجام مردم کردستان برای نخستین بار تصمیمی «فرا قبیله ای» گرفتند.
اکنون تمامی احزاب و سازمانهای کردستان بزرگ باید تمامی اهداف سیاسی و اجتماعی و اقتصادی خود را در زیر چتر یک هدف بسیار بزرگتر که «استقلال کردستان» است تعریف کنند تا دچار «خیانت» و «تیشه بر ریشهٔ خود زدن» نشوند.
اکنون همهٔ کُردها باید بدانند که فقط یک خدا دارند و آن خدا «استقلال کردستان» است. مانند زمانی که «کوبانی» خدا شد و پیشمرگان قهرمان کردستان همدل و هم زبان؛ «کوبانی» را پرستیدند و دستهای کثیف ترکهای عثمانی را قطع کردند.
اکنون «استقلال کردستان» باید مانند «کوبانی» باشد و میدانم که هست.
استقلال کردستان؛ همهٔ حکومتها را به بازنگری و بازنویسی «الگوریتمهای سیاسی» وادار خواهد کرد.
اگر احزاب سیاسی کردستان؛ اهداف سخیف «عشیره و قبیله گرایانه» را از وجود خود پاک کنند و «نهال استقلال کردستان» را «تنها خدای خود» بدانند؛ این نهال به درختی تنومند تبدیل خواهد شد.
«دیا اُکو» و «فروهر تیش» بزرگ را به یاد بیاورید که چگونه توانستند با متّحد کردن تمامی قبایل «ماد»؛ سرزمین ماد را نه تنها از چنگ «آشوریان تکفیری» نجات دهند؛ بلکه نخستین امپراتوری (امپراتوری ماد) را بنیان نهند که همین «ایران گربه نشان» نیز بخشی از آن بود و به همین دلیل «بنیانگذاران ایران» هستند که به خاطر افکار کثیف اسلامی و سپس اندیشه های کثیف ترِ «صفوی»؛ به فراموشی و«به حاشیه رانده شدگی» کشانیده شدند.
امّا امروز بار دیگر مانند «ققنوس» از زیر آتش و خاکستر سر بر آوردند.
از تلخیهای پیشِ روی نهراسید.
و هرگز فراموش نکنید که:
«اِمه رولهٔ کاوهٔ آسنگریم ... دینمان آیینمان هَر نیشتمان»

استقلال کردستان گوارای وجودتان باد.

کژدمِ بسیار شاد و سرخوش