آبهای گِل آلود؛ «پوتینِ ماهیگیر» و «اَنگلِ مجیز گو»

آقای پوتین برای «سرباز گیری»  وارد کشور  تهران شد و سناریوهای تدوین شده در جهت مناقع ملّی روسیه را به انگل فرزانه دیکته نمود. «انگل مجیز گو» نیز که چاره ای به جز آویختن از «حبل المتین پوتین» برایش نمانده است او را «مردِ عمل» نامید.

«انگل فرزانه همچنین بسیار خوشوقت شد و گفت که «با وجود آقای پوتین؛ روسها نقش مؤثری در منطقه بازی خواهند کرد» (نقل به معنی).

پس از سقوط «رقّه» آمریکا اعلام کرد که «مسیر بازی پس از این تغییر خواهد کرد.» ؛ که اشاره به تاریخ گذشته شدن نقش رژیم اسلامی ایران برای تدارک جنگهای ۳۰ ساله بود.  مقامات آمریکایی پیشتر از این اعلام کرده بودند که عرصه را بر سپاه پاچاهارداران تنگ خواهند کرد. البتّه برخی فکر میکنند که این استراتژی تنها به «تحریم » خلاصه میشود و شاید انگل فرزانه نیز بر همین باور است و به همین خاطر نیز مانند «طوطی»؛ سخنانی را که از آقای پوتین در رابطه با «خروج از عرصهٔ دلار» شنیده است را تکرار میکُند.

واقعیّت این است که چیزی به نامهای «خروج از عرصهٔ دلار؛ یورو؛ پوند انگلیس و یِن ژاپن» وجود ندارد. «پول جدیدی» که چند ماه پیش به این «باشگاه» پیوسته است؛ «یوان» است.

در ۲  دههٔ پیش از این؛ زمانی که «یورو» متولّد شد؛ بسیاری از تحلیلگران «پایان زندگی مؤثر دلار» را پیشبینی میکردند. امّا در اثر گذشت زمان معلوم شد که آن پیشبینی ها فقط اتلاف کاغذهای روزنامه ها و مجلّات بوده است. امّا نه آن تحلیلگران اخراج شدند؛ و نه از  مقام «فالبینی » آنها کم شده است و همچنان در حال «درازگویی» هستند.

در آن دوره؛ من (کژدم)؛ وبلاگ نویس نبودم؛ میخواندم؛ مطالعه میکردم؛ امّا حرفی نمیزدم؛ مگر اینکه کسی رو دَر رو چیزی  بپرسد. در آن زمان نیز به «خوشخیالانِ هیجان زده» گفتم که : اگر پوزهٔ یورو به خاک مالیده نشود؛ حد اکثر  در حدّ یک بازیگر خواهد ماند. زیرا یک دلیل بسیار ساده و روشن وجود دارد و آن اینکه: تا زمانی که اقتصاد آمریکا از درون نَپوسَد؛ پوزهٔ دلار به خاک مالیده نخواهد شد. امّا «ریال ایران» و «روبل روسی» حتّی «پوزه» هم ندارند که به خاک مالیده شود. دلار آمریکا و یا پوند انگلیس و یورو به خاطر نامشان نیست که پولهای قدرتمند شده اند؛ بلکه نتیجهٔ تلاشهای شبانه روزی ملّتها و بنانهادن قدرت صنعتی و علمی و مالی و نظامی است که حرفی برای گفتن دارند و اعضای باشگاه هستند. روسیه با اینکه در سازمان ملل حقّ وتو دارد؛ امّا در عرصهٔ اقتصادی یک پشگل است.
برخلاف تصوّر آنهایی که فکر میکنند؛ آقای پوتین تنها برای پیشنهاد «راهگشایی» برای مقابله با تحریمها به کشور تهران سفر کرده است؛ فریب خورده اند. آقای پوتین برای آماده کردن زمینه های بستن پیمان نظامی به کشور تهران سفر کرده است و ساکنین ایران به زودی شاهد چکمه های روسی در ایران خواهند بود. (فکر میکنم که قبلاً نیز به این مسئله اشاره کرده ام).

زمانی که خبرَ «مبارزه با فساد در چین» منتشر شد؛ گفتم که «این زنگِ خطر است». زیرا به «قصدِ ظهور یک قدرت جدید» اشاره دارد. چند سال پس از آن؛ «یوان» وارد «باشگاه پولهای تعیین کنندهٔ جهانی» شد و ماهها است که در این باشگاه نقش بازی میکند. چینیها «بانک بین المللی چینی» در آسیای جنوبی ساختند و به امید به ثمر نشستن «قرارداد آسیا پاسیفیک» نشسته بودند که ناگهان «هری پاتر» از چراغ جادوی «علاالدّین» بیرون آمد و کاسه کوزهٔ «قرارداد آسیا پاسیفیک» را به هم ریخت و دومینوی عمودیِ چیده شدهٔ  چین؛  استرالیا؛ مالزی؛ اندونزی ؛ کرهٔ جنوبی و .... مانند برجهای دوقلو فرو ریخت. ؛ «سقف بالای تولید نفت» را نیز داشتیم که میان روسها و سعودیها هماهنگ شده بود و همین آقای پوتین برای پایین آوردن سقف تولید نفت شرطی را پیش پای رژیم اسلامی ایران گذاشت و  پیشنهادِ «فریز تولید نفت» را داد. گویا انگل فرزانه دچار آلزایمر و یا پارکینسون است و این مسائل را به یاد نمی آوَرد و شدیداً مشغول مطالعهٔ فوتوکپی مقدّسِ اهدایی در «تابوتِ گرانبها» بوده است.

نشان دادنِ «درِ باغ سبز» برای گرد آوری سربازان؛ یک رسم معمول است. اکنون ارزش پول روسها شاید در کشورهای «گدا گودول» بتواند با زور «موشک اسکندر» ؛ حرفی برای زدن داشته باشد؛ امّا واقعیّت این است که ضعیفتر از آن است که حتّی رؤیای پیوستن به پولهای قدرتمند جهانی را ببیند.

لذا آقای پوتین به «چاپلوس فرزانه»؛ وعدهٔ «بهشت روسی» نمیدهد؛ بلکه این بار به جای «فوتوکپی مقدّس»؛ «خایه های رئیس جمهور چین»  و «پایگاههای نظامی روسی» در ایران را برای انگل فرزانه به ارمغان آورده است. زیرا ارزش «روبل» روسیه بسیار پایین و شکننده است و آقای پوتین نمیتواند «گوز» بفروشد و تنها میتواند «حمایتهای امنیتی و نظامی» (اسکندر کباب) پیشنهاد کند. آقای پوتین در زمینهٔ اقتصادی نیز تنها «خایه های رئیس جمهور چین» (یوان) را میتواند به عنوان «آجیل تواضع» (سوغاتی تبریز) بر روی میز انگل فرزانه قرار دهد.

انگل فرزانه نیز؛ کارش از کار گذشته است و هر «مدفوع مقدّسی» را «سُرمهٔ چشم» خواهد کرد ... و در آن شکّی نیست.

دور نما

میگویند که «چین» خیلی «چین و ماچین» شده است. من (کژدم) نه تنها اینرا میپذیرم؛ بلکه در برابر «رهبری چین» سر تعظیم فرود می آورم که توانستند «فرهنگ تغییرات عمیق»  بر پایهٔ «دَرکِ تائوئیستی» از «مارکسوسک بودن» و «حاکمیّتِ تقسیم مساوی بدبختیها» را به دنیای کنونی عرضه کنند. امّا پرسش دیگر «تائوئیستی» نیز وجود دارد که رهبری کنونی چین؛ از پاسخ دادن به آن؛ یا عاجز است و یا؛ پاسخ را پنهان میدارد.

پرسش این است:

(با ۷۵۰ میلیون «بردهٔ گرسنه» چه میخواهید بکنید؟) .... این ۷۵۰ میلیون نفر با «مغز» و یا «روحشان» سخن نمیگویند؛ بلکه با «شکمهای گرسنهٔ شان» سخن میگویند.
روسها که پدرِ تکنولوژی کمونیستی چین بودند؛ اکنون به «پمپ بنزین چین» تبدیل شده اند. بسیار قابل توجّه است که میبینیم که آقای پوتین تبدیل به «دلّال دوره گرد» شده  و «یوان» میفروشد. آیا این امر «ابهت» آقای پوتین را می رساند؟ یا اینکه ضعف و بدبختی ساختار اقتصادی روسیه را به نمایش میگذارد؟
گویا «راشا تودِی» در مقاله ای (بخوانید پروپاگاندا)؛ مفتخر شده است که پس از تحریمهای اروپا و آمریکا؛ روسیه توانسته است در توسعهٔ صنعت کشاورزی؛ پیشررفتهایی داشته باشد (یعنی کلم و تربچه تولید کند). امّا «راشا تودِی» نمیگوید که پس در طیّ ۷۰ سال «کارگر و برزگر بازی» چکار میکرده اند؟ ... سخنان «راشا تودِی» فوتوکپی «جهاد سازندگی» و «اقتصاد مقاومتی» انگل فرزانه است.

چین میتواند ۲ سناریوی موازی مالی را مدّ نظر داشته باشد:

۱- برخی معاملات تمیز را بدون اجازه دادن به «پولشویی» با سایر پولهای قدرتمند کنونی انجام دهد.
۲- حوزهٔ «یوان» را به مخلوطی از «تمیز» و «کثیف» تبدیل کرده و اوباشانی مانند رژیم ایران را به امید «پولشویی مجّانی» در درون آن بپذیرد و بردهٔ خود سازد. زیرا رژیمهایی مانند رژیم ایران؛  ریشه در لجن دارند و بدون لجن نمیتوانند نفس بکشند.

امّا در مجموع میتوان گفت که «یوان» هر قدر هم که قدرتمند باشد؛ حداکثر مانند «یورو» خواهد شد و شاید هم هرگز نتواند به توانمندی «یورو» برسد.

«شمشیرها بر سر رژیم و ساکنان ایران آویخته اند.»

آقای پوتین برای حلّ  «معضل شمشیرها» به کشور تهران نرفته بود؛ بلکه رفته بود که بگوید:
«شمشیرها بر بالای سرتان آویخته اند» ... حالا بیایید اندکی «اسکندر بازی» و «پایگاه نظامی بازی» بکنیم و وارد دنیای «یوان» شوید.
در واقع استراتژی آقای پوتین «کمک به حفظ معضل و سود بردن از عواقبِ آن» است.

کژدم