سه اتّفاقِ مهم در هفته هایِ گذشته رُخ داده و زمینهٔ تحلیلهای گوناگون را فراهم آورده اند.
۱- خروجِ نیروهای آمریکا از سوریّه
برخی از سیاستمداران و همچنین تحلیلگرانِ قلّابیِ «نان به نرخِ روز خور» میگویند که از این رویکَردِ ترامپ؛ خیلی «شوکه» شده و مو بر اندامشان سیخ شده است. اینگونه تحلیلهای دروغین فقط برای گرم نگاه داشتنِ بازارِ خبری؛ با تولیدِ «تفاسیرِ المیزانی» است.
پاسخِ دروغ بافان این است:
مگر از همان دورهٔ انتخاباتِ ریاستِ جمهوری آمریکا؛ ترامپ به عنوانِ «کاندیدِ ریاست جمهوری» نمی گفت که بهتر است ساماندهیِ سوریه را به «روسیه» واگذار کنیم؟
مگر «کژدم» در همان دوران نگفته بود که ترامپ میخواهد «خر حمّالی» و «هزینه ها»ی جنگِ داخلیِ سوریّه را به گردنِ «پوتین» و «سپاهِ پاچاهارداران» بیندازد و با برندهٔ نهایی واردِ معامله شوَد؟
پرسش این است:
چرا عدّه ای خود را به «خریّت» میزندد؟ و یا میخواهند با گفتنِ اینکه: «مو به تنشان سیخ شده است» دیگران را «خَر» کنند؟
آنچه که اکنون «ترامپ» در رابطه با «خروج از سوریّه» میگوید... حدّ اقلّ قِدمتی ۲ ساله دارد و بویِ «کُهنگی» میدهد.
دوّمین باری که ترامپ از «خروج از سوریه» سخن گفت؛ حدّ اقل ۸ ماه قِدَمت دارد.
آیا احمقانه نیست که عدّه ای برای «اظهارِ وجود»؛ به این مسئله دامن میزنند و کار را به جایی میرسانند که بگویند: «حملهٔ نظامی به ایران» بسیار نزدیک است. آیا شباهتی میانِ شعارِ «ظهور نزدیک است» را با این مزخرفاتِ کنونی را نمیبینید؟
کدامین ظهور؟
۱- «ظهورِ کیرِ خر» (عجّ)؟
۲- یا .... ظهورِ «ترامپِ نجات بخش»؟
«ظهورِ اوّلی»(عجّ) ... بارها اتّفاق افتاده است.
«ظهورِ دوّمی» (نجاتِ ایران به دستِ بیگانگان) ... همیشه در حدّ «یا با اونا یا با ما» مانده و هرگز ظهور نکرده است.
پرسشِ نهایی اینکه:
چرا «کَک» تویِ تُنبانِ بسیاری از احمقها افتاده است که فکر میکنند: «حملهٔ نظامی به ایران» نزدیک است؟
من(کژدم)؛ نه احمق هستم و نه «تُنبان» دارَم و نه «کَک» دارم.
لذا بر من ببخشید که در این مدّت؛ .... به پُرسشهایِ مربوط به رابطهٔ «کَک و تُنبان» پاسخ ندادَم. علاقه ای نیز به آفریدَنِ مالیخولیاها و آبهای گل آلودِ سیاسیِ «خود بافته» ندارم. در این آبهایِ گل آلود؛ هیچ «ماهی» یافت نمیشود. زیرا آبِ گل آلودی وجود ندارد.
۲- تغییرات در کاخِ سفید
آیا نگفته بودم که پس از انتخاباتِ نوامبر؛ ترامپ دست به تغییراتِ وسیع در کاخِ سفید خواهد زد؟
آیا این رَوند آغاز شده است؟ و یا اینکه من (کژدم)؛ مزخرف بافته بودم؟.
خروج از سوریّه و تغییرات در کاخِ سفید و خروج از «برجام» و «مذاکره با طالبان» در یک راستا و در خدمتِ «استراتژیِ فراگیرِ خاورمیانه» هستند. این استراتژی؛ بر اساسِ «زمین گیر کردنِ روسیه» و «شکستنِ ستونِ فقراتِ اقتصادی و سیاسیِ رژیمِ شیعیِ حاکم بر ایران» ترسیم شده است. ترامپ هیچ علاقه ای به تجزیهٔ کشورهای خاورمیانه ندارد و بر رویِ جمع و جور کردنِ بحرانهایی است که «گلوبالیستها» بوجود آورده اند.
۳- تحرّکاتِ اسرائیل
تاریخِ مصرفِ «ناتانیاهو» تمام شده است؛ زیرا اسرائیل دیگر به استراتژیِ «چمن زنی» نیازی ندارد و «حماس» و «حزب الله لبنان» باید دوباره تعریف شوند. پس از اجرایی شدنِ استراتژیِ جدیدِ اسرائیل؛ کشورهایِ زیادی برای انتقالِ سفارتِ خود به «اورشلیم»؛ صف کشیده و به قولِ احمدی نژاد؛ «زنبیل» گذاشته اند.
کژدم
دوّمین باری که ترامپ از «خروج از سوریه» سخن گفت؛ حدّ اقل ۸ ماه قِدَمت دارد.
آیا احمقانه نیست که عدّه ای برای «اظهارِ وجود»؛ به این مسئله دامن میزنند و کار را به جایی میرسانند که بگویند: «حملهٔ نظامی به ایران» بسیار نزدیک است. آیا شباهتی میانِ شعارِ «ظهور نزدیک است» را با این مزخرفاتِ کنونی را نمیبینید؟
کدامین ظهور؟
۱- «ظهورِ کیرِ خر» (عجّ)؟
۲- یا .... ظهورِ «ترامپِ نجات بخش»؟
«ظهورِ اوّلی»(عجّ) ... بارها اتّفاق افتاده است.
«ظهورِ دوّمی» (نجاتِ ایران به دستِ بیگانگان) ... همیشه در حدّ «یا با اونا یا با ما» مانده و هرگز ظهور نکرده است.
پرسشِ نهایی اینکه:
چرا «کَک» تویِ تُنبانِ بسیاری از احمقها افتاده است که فکر میکنند: «حملهٔ نظامی به ایران» نزدیک است؟
من(کژدم)؛ نه احمق هستم و نه «تُنبان» دارَم و نه «کَک» دارم.
لذا بر من ببخشید که در این مدّت؛ .... به پُرسشهایِ مربوط به رابطهٔ «کَک و تُنبان» پاسخ ندادَم. علاقه ای نیز به آفریدَنِ مالیخولیاها و آبهای گل آلودِ سیاسیِ «خود بافته» ندارم. در این آبهایِ گل آلود؛ هیچ «ماهی» یافت نمیشود. زیرا آبِ گل آلودی وجود ندارد.
۲- تغییرات در کاخِ سفید
آیا نگفته بودم که پس از انتخاباتِ نوامبر؛ ترامپ دست به تغییراتِ وسیع در کاخِ سفید خواهد زد؟
آیا این رَوند آغاز شده است؟ و یا اینکه من (کژدم)؛ مزخرف بافته بودم؟.
خروج از سوریّه و تغییرات در کاخِ سفید و خروج از «برجام» و «مذاکره با طالبان» در یک راستا و در خدمتِ «استراتژیِ فراگیرِ خاورمیانه» هستند. این استراتژی؛ بر اساسِ «زمین گیر کردنِ روسیه» و «شکستنِ ستونِ فقراتِ اقتصادی و سیاسیِ رژیمِ شیعیِ حاکم بر ایران» ترسیم شده است. ترامپ هیچ علاقه ای به تجزیهٔ کشورهای خاورمیانه ندارد و بر رویِ جمع و جور کردنِ بحرانهایی است که «گلوبالیستها» بوجود آورده اند.
۳- تحرّکاتِ اسرائیل
تاریخِ مصرفِ «ناتانیاهو» تمام شده است؛ زیرا اسرائیل دیگر به استراتژیِ «چمن زنی» نیازی ندارد و «حماس» و «حزب الله لبنان» باید دوباره تعریف شوند. پس از اجرایی شدنِ استراتژیِ جدیدِ اسرائیل؛ کشورهایِ زیادی برای انتقالِ سفارتِ خود به «اورشلیم»؛ صف کشیده و به قولِ احمدی نژاد؛ «زنبیل» گذاشته اند.
کژدم
پست‌ها
