در بخشِ نظراتِ نوشتارهای پیشین گفتم که پیروزِ واقعیِ «جنگِ ۱۱ روزه» میانِ اسرائیل و اوباشانِ اسلامگرایِ غزّه ؛ «جو بایدن» بود. امّا ماجرا فراتر رفت و پیروزِ انتخاباتِ اخیرِ اسرائیل نیز «جو بایدن» بود. زیرا پس از چند دوره انتخابات؛ آش همان آش شد و کاسه همان کاسه و هیچیک از احزابِ اسرائیل نتوانستند ناتانیاهو را سرنگون کنند؛ لذا به «انتخاباتِ مهندسی شده» (ائتلافِ شُتر گاو پلنگ) برایِ دریدنِ ناتانیاهو روی آوردند (طرحِ جو بایدنی) و «بی بی» سرنگون شد. امّا این مهندسی با مهندسیِ انتخاباتِ اخیرِ ایران فرقی اساسی دارد. در انتخاباتِ اسرائیل هیچکس را «ردّ صلاحیّت» نکردند؛ بلکه همهٔ احزابِ مخالفِ ناتانیاهو را «متقاعد» نمودند که باید در مرحلهٔ نخست «دولتِ کاتالیزو» (شُتر گاو پلنگ) تشکیل شود و پس از مدّتی بخشِ بزرگی از هوادارانِ ناتانیاهو نیز متقاعد شوند که «راهِ جدید» نه تنها به ضررِ اسرائیل نیست؛ بلکه گشایشی به سویِ «آینده ای بهتر» است.
امّا پرسش این است که این «آیندهٔ بهتر» چیست؟؟
از مجموعهٔ نظراتِ احزابِ گوناگونِ اسرائیلی چنین بر می آید که «ناسیونالیسمِ سیاسیِ قومِ یهود» باید از «قومِ یهود با اندیشهٔ اُرتودوکسِ دینیِ یهودی» جدا شود. به عنوانِ مثال؛ آویگدور لیبرمن که یک «راستگرایِ افراطی» نام گرفته است؛ بر «ناسیونالیسمِ سیاسی» پافشاری کرده و با این نظر که «طلبه هایِ یهودی» (انگلها) باید از خدمتِ سربازی معاف باشند و یا اینکه امتیازاتِ خاصّی داشته باشند مخالف است. امّا ناتانیاهو به خاطرِ اینکه به رأیِ آنها نیاز داشت؛ از این سُنّتِ چند هزار ساله دفاع میکرد.
شکستنِ کاسه کوزهٔ «حمایت از ادامهٔ حیاتِ حماس» بر سرِ ناتانیاهو نیز نشان میدهد که احزابِ دیگرِ اسرائیل از نظریّهٔ چند دههٔ پیشین (حمایت از اسلامگرایی برایِ تضعیفِ کرانهٔ باختری) فاصله گرفته اند و این سیاست را «تاریخ گذشته» دانسته و میخواهند اوباشانِ اسلامگرایِ غزّه را از صحنهٔ سیاسی حذف کنند.
آنچه که احزابِ سیاسیِ اسرائیل در حوزهٔ مسائل داخلی به مردم وعده میدهند؛ برای من اهمیّتی ندارند زیرا اینگونه وعده ها همیشه داده میشوند و مانندِ مَثَلِ مشهور ایرانی در رابطه با «مهریّه» است که میگویند «تا حالا کی داده؟!! کی گرفته؟ ». از سویِ دیگر شهروندِ اسرائیل نیستم که متّه رویِ خشخاش بگذارم.
لذا آنچه که مهم است «سویهٔ جدیدِ سیاستهایِ خارجیِ اسرائیل» است که میتواند نقشِ مهمّی در آیندهٔ رژیمِ شیعیِ حاکم بر ایران و ترکیهٔ عثمانی و قَطر ایفا کند و در تغییرِ چهرهٔ خاورمیانه مطمئناً نقشی بسیار عمیق خواهد داشت که زیربنایِ آن توسّطِ دولتِ دونالد ترامپ ساخته شد.
کژدم