با اینکه پس از روبرو شدن با «استقبالِ بسیار کَم» برای ایجادِ وبسایتِ جدید؛ به نوعی دلسرد شدم؛ امّا نمیتوانم این همه «تجربهٔ شهودی» را به گور بسپارم. در طولِ تقریباً ۱۲ سالهٔ زندگیِ وبلاگِ «کژدم» مسائل زیادی موردِ بررسی قرار گرفتند. امّا اگر به تاریخچهٔ مطالبِ وبلاگ مراجعه کنید؛ بخشی از آن توسّط «گوگل» حذف شده اند. گویی که آغازِ نوشتنِ مطالبِ وبلاگ از سالِ ۲۰۱۰ میلادی آغاز شده است. در حالی که چنین نیست. تا جایی که به یاد دارم؛ در دورهٔ «جنبشِ یوتیوبیِ سبز»؛ مطلبی در رابطه با «تظاهراتِ سازمان یافته» نوشته بودم که عنوانِ آن «پیشنهادی برایِ تظاهراتِ روزِ جمعه» بود. امّا گویی که این نوشتار هرگز وجود نداشته است. زیرا «گوگل» بر اساسِ پروتوکولهایِ خود (زمان+داتا) ؛ برخی نوشتارها را «تاریخ گذشته» انگاشته و به صورتی اتوماتیک حذف میکند. اگر نوشتارهایِ مربوط به یک حادثهٔ مشخّص؛ دچارِ «حذف» شوند؛ اشکالی ندارد. امّا زمانی که یک «نظریّه» به خاطرِ گذشتنِ ۱۰ سال از عمرِ آن حذف میشود؛ به نوعی یک تراژدی است. اثرِ گرانقدرِ «نیکولو ماکیاولی» (نامه به شهریار) به خاطرِ اینکه یک «Hard Copy» است؛ برایِ همیشه باقی خواهد ماند. امّا اگر همان اثر در یک وبلاگ در «گوگل» منتشر می شد و به خاطرِ حاکمیّتِ فرهنگِ منحطّ و حاکمِ «جورج سوروسی» موردِ استقبال قرار نگرفته و تبدیل به یک نوشتارِ «پول ساز» نمی شد؛ برایِ همیشه حذف می شد و اگر «پول ساز» می شد؛ در داخل و خارج از «گوگل» به حیاتِ خود ادامه میداد. یا اینکه فرض کنید که «فردوسی» در زمانِ کنونی می زیست و «رنجی ۳۰ ساله» می بُرد و شاهنامه را تمام میکرد؛ امّا زمانی که میخواست آنرا از شکلِ «نوشتارهایِ وبلاگی» در آورده و به صورتِ «کتاب» منتشر کند؛ ناگهان از دیدنِ اینکه «رنجهایِ ۲۰ سالهٔ پیشین» همگی نابود شده اند و فقط «۱۰ سال از آنها» باقی مانده است؛ خودش را ۳۰ بار حلق آویز می کرد.
حدودِ ۲ سالِ پیش؛ زمانی که میخواستم نوشتارِ «پیشنهادی برایِ تظاهراتِ روزِ جمعه» را «باز نشر» کنم؛ از اینکه این مطلب در وبلاگ وجود ندارد؛ شوکه شدم. نخست فکر کردم که «از ما بهترانهایِ اطّلاعاتی» آنرا حذف کرده اند؛ امّا دیدم که این «از ما بهتران ها» ؛ خودِ خودِ «حاج آقا گوگل» است.
نتیجه اینکه:
مطالبِ این وبلاگ به صورتی آرام و بر اساسِ زمان بندی؛ دچارِ «پروژهٔ حذف» خواهند شد و در ۱۰ سالِ آینده حتّی همین نوشتار نیز به گور سپرده خواهد شد .
نتیجهٔ نهایی اینکه:
این وبلاگ را به امانِ خدا می سپارم و عطایش را به لقایش میبخشم و وقتِ خود را برایِ آنهایی که برایِ سرگرمیِ «روشنفکرانهٔ قلّابی» و «شب لایِ پایِ مریم» به این وبلاگ مراجعه میکنند؛ صرف نمیکنم و وبسایتِ جدید را به هر قیمتی که شده است راه می اندازم.
این وبسایتِ جدید به همیاریِ بخشی از خوانندگان نیاز دارد که فرقِ «قیمتِ نُقل و نبات» و «پروپاگاندا» را میفهمند. در این چند روز با Web Developer هایِ گوناگون مذاکره و چانه زنی میکردم و نتیجه این شد که پرسیدند : «چه میخواهی؟ و چقدر پول میتوانی بدهی؟». ارزانترین گزینه همان مبلغِ USD $8700.00 است که فقط از طریقِ Monero قابل پرداخت است.
قیمتِ امروزِ Monero به طورِ متوسّط USD $121.00 بود. امّا آنهایی که با «کریپتو کارنسی» کار کرده اند میدانند که تبدیلِ اینگونه «پولهایِ مجازی» به «ارزهایِ رسمی» هزینه هایِ «کار مُزدی» دارد. نتیجه اینکه این وبسایت برایِ راه اندازی به حدّاقلّ ۸۵ Monero نیاز دارد تا بتواند کارمزدها را نیز پوشش دهد. زیرا Web Developer ها فقط دلار و پوند و یورو را به رسمیّت میشناسند و واردِ بازیِ «بُرد و باخت» در تغییرِ قیمیتها که میتواند تا ۳۰٪ تغییراتِ مثبت و منفی (بالا و پایین) شود (قمار)؛ وارد نمیشوند.
وبسایتِ جدید به خاطرِ مشکلاتِ مالی در آغازِ راه مجبور است که از ترکیبی از «Surface Internet» و «Deep Internet» و «Dark Internet» به طورِ همزمان استفاده کند و مشترکین را به بهترین گزینه هایِ «امنیّتی» راهنمایی کند. و گرنه هزینه ها نجومی میشوند.
من (کژدم) نیز بیش از ۳ راه در پیش ندارم:
۱- کاملاً به صورتی تمام وقت (حرفه ای) کار کرده و هزینه هایِ شخصیِ (زنده ماندن) خود را از طریقِ پرداختِ مشترکین تهیّه کنم.
۲- به صورتیِ «نیمه حرفه ای» کار کرده و بخشی از هزینه هایِ «زنده ماندن برایِ روزِ بعد» را از طریقِ مشترکین تهیّه کنم.
۳- به صورتی کاملاً حرفه ای کار کرده و پس از یکی دوماه از گرسنگی بمیرم و خیالِ همه را راحت کنم.
لذا از خوانندگانی که میگویند: «به فکرِ هم میهنانت باش» خواهش میکنم که بفهمند: برایِ فکر کردن به هم میهنان؛ اوّل باید «زنده ماند» و سپس «امکانات داشت». بدونِ در نظر گرفتنِ این ۲ پارامتر؛ حتّی نمیتوان به دردِ لایِ جِرز خورد؛ چه رسد به «دردِ هم میهنان».
به هر کدام از بنگاههایِ «پروپاگاندا پراکنی» که نگاه کنید؛ ۱۰۰ ها میلیون دلار پشتوانهٔ مالی سالانه دارند تا مُشتی «پروپاگانداهایِ جهت دار» را به صورتِ «آشِ نذری» و برایِ «مهندسیِ فکری» در اختیارتان میگذارند. وبسایتِ جدیدِ کژدم نیز میخواهد «مهندسیِ فکری» براه بیندازد. امّا هدفش «پرورشِ ذهنها برایِ ملاقات با آینده» است و نَه «پرورشِ بردگانِ فکری» که با «پروپاگاندایِ نَذری» مسموم بشوند.
در وبسایتِ جدید همهٔ تلاش بر این امر متمرکز خواهد بود که خوانندگان را از تبدیل شدن به «کامسومول»؛ «جوانانِ حزبِ نازی»؛ «بسیجی»؛ «Antifa» و «BLM» و «سربازان و روسپیهایِ شرعیِ داعشی»؛ و «سومکا» و «کودک سربازی»؛ «شاه اللّهی»؛ «یاشاسین تراختور» و ....... به سویِ «دارندگانِ دانِشِ نوین برایِ ملاقات با آینده» رهنمون شود. کژدم نیک میداند که این روند؛ مانندِ «دو ماراتون» یک روندِ طولانی است و برنده شدن در این مسابقهٔ جهانی بسیار طاقت فرسا است و به بیش از یک و یا ۲ نسل نیاز دارد و چه بسا زمانی که از هر برندهٔ این «دوِ ماراتون» بپرسند که چه احساسی داری؟ ... در پاسخ بگوید: «فکر میکنم که بسیار خسته هستم».
اگر میخواهید در این پروژه شرکت کنید و فکر میکنید که کژدم میتواند «آغازِ راه» باشد. با آدرسِ تماس با من که در نوشتارِ پیشین مشخّص شده است؛ تماس گرفته و به طورِ مشخّص بگویید که چند سکّهٔ Monero میتوانید کمک کنید؟
اگر همیاریها به حدّ نصاب برسد؛ روندِ ساختنِ وبسایتِ جدید حدودِ ۲ ماه برایِ دسترسی طول خواهد کشید. در این میان به خوانندگانی که میخواهند مشترک شوند؛ راهنماییهایِ لازم برایِ «رابطهٔ امن» پیشنهاد خواهد شد.
کژدم
پست‌ها
