۱۳۹۸ بهمن ۳۰, چهارشنبه

ویروسی که اقتصادِ چین را بیشتر از شهروندانش میکُشد.

حکومتِ چین انتظار داشت که سر و تَه ماجرایِ «انتشارِ  ویروس» را تا پیش از جشنِ نوروزِ چینی سرِ هم بیاورد. امّا نتوانست و به همین دلیل به طورِ ناگهانی شهرِ «ووهان» با ۱۱ میلیون جمعیّت را با شتابزدگی به یک «قرنطینه» تبدیل کرد تا از سیلِ جمعیّت به طرفِ «پکن» جلوگیری نماید. این حرکتِ شتابزده نشان داد که وضعیّت بسیار وخیم تر از آن چیزی است که بوقهایِ تبلیغاتی چین اعلام کرده بودند و قرنطینه نمودنِ «ووهان» با اینکه ظاهراً «شتابزده» انجام گرفت؛ در واقع بسیار «دیر» انجام گرفت. زیرا کار از کار گذشته بود و چه بسا تعدادِ مبتلایان و جان باختگان در آن مقطع ۱۰ ها بار بیش از آمارِ «بوقهایِ تبلیغاتیِ حزبِ کمونیستِ چین» بوده است. البتّه دولتِ کمونیستهایِ دروغگو بعد از ۳ ماه فقط پذیرفت که «کم کاری» کرده است تا از اتّهامِ «دروغگویی عمدی» فرار کُند. در رابطه با منشاء انتشارِ ویروس نیز  سکوت کردند تا عدّه ای نیز آنرا به «آشِ خفّاش» و «مورچه خوار» و مزخرفاتِ دیگری نسبت داده و ماجرایِ «منشاء» در لابلایِ مزخرفات پوشانیده شود. هیچکس بر رویِ این نکته انگشت نگذاشت که چرا حکومتِ چین در سالهایِ اخیر ۳ بار توانسته است «مدالِ طلایِ انتشارِ ویروسِ کاملاً ناشناخته» را برنده شوند؟ هنوز ابعادِ فاجعه مشخّص نیست و رژیمِ کمونیستی با مسئله برخوردِ «امنیّتی» میکند؛ زیرا واقعیّت نیز همین است و این ویروسِ «کاملاً ناشناخته» از «آزمایشگاه» به بیرون خزیده است.
آنهایی که به «کارما» اعتقاد دارند به راحتی میتوانند بگویند: «چین در حالِ تقاص پس دادنِ قتل عامِ ۲ میلیون جمعیّتِ کامبوج» است که توسّط «حکومتِ کارگری» (خمرهایِ سرخِ نوکرِ چین) به طورِ کاملاً عمدی و «کورکورانه» و در مواردِ زیادی «زنده بگور کردنِ بیگناهان» انجام گرفت و «کامبوج» برایِ حکومتِ عاشقانِ «طبقهٔ کارگر» نوعی از «آوشویتز» آزمایشی بود.
حکومتِ چین هنوز هم به طورِ بیشرمانه ای در رابطه با ابعاد انتشارِ «ویروسِ طلایی» (مبتلایان-جانباختگان-جغرافیایِ گسترش) دروغ میگوید و مانندِ «انگلهای حاکم بر ایران» به «قَسمِ حضرتِ عبّاس» پناه میبرد و «دُمِ خروس» را نمیبیند که از سوراخِ کونشان بیرون زده است. 
به شایستگی و به دور از اغراق میتوان ماجرایِ این «ویروسِ طلایی» را بسیار عمیقتر و گسترده تر و تأثیر گذارتر از واقعهٔ  «چرنوبیل» دانست.
کشانده شدنِ این ماجرا به سازمانِ ملل و نگرانیهای فزاینده در رابطه با ابعادِ گستردهٔ تأثیراتِ اقتصادیِ این «ویروسِ طلایی» در اقتصادِ آسیب دیدهٔ چین ناشی از جنگِ اقتصادی با آمریکایِ ترامپ و همچنین ابعادِ آن در عرصهٔ بین المللی؛ نشان میدهد که نه تنها حکومتِ «عاشقانِ طبقهٔ کارگر» در باتلاق گیر کرده اند؛ بلکه باید منتظرِ یک «سونامیِ ورشکستگی» در اقتصادِ کشورهایی که تمامی تخم مرغهایشان را در سبدِ «ارزان فروشیِ چین» قرار داده بودند باشیم.
این ورشکستگی ها؛ یک فرصتِ طلایی برایِ اقتصادِ آمریکا به شمار می آید و آمریکاییها این فرصت را از دست نخواهند داد.

کژدم

۱۳۹۸ بهمن ۱۶, چهارشنبه

تحریمِ گستردهٔ نمایشِ خیمه شب بازیِ انتخابات

وظیفهٔ «ایرانیان» در نمایشهایِ خیمه شب بازیِ انتخابات؛ تحریمِ گستردهٔ این نمایشهاست.

شرکت در انتخابات  یعنی: تأییدِ کشتارِ آبان ماه که به دستورِ مستقیمِ  «انگلِ فرزانه» انجام گرفت.
شرکت در انتخابات یعنی: تأییدِ سرنگونیِ عمدیِ هواپیمایِ مسافربری و قتل عامِ مسافرین.
شرکت در انتخابات یعنی: خیانت به آیندهٔ ایران و نسلهایِ بعدی.
شرکت در انتخابات یعنی: موافقت با ادامهٔ غارت و چپاول و فساد.
شرکت در انتخابات یعنی: تأییدِ ادامهٔ شکنجه و تجاوزِ جنسی به زندانیانِ سیاسی. 

وظیفهٔ ایرانیان فقط با عدمِ شرکت در خیمه شب بازیِ انتخاباتِ تمام نمیشود. بلکه باید مزدوران و خائنین را که در این نمایش شرکت میکنند را  با تصویر برداری مستند کنند. تا در آینده به سزایِ اعمالِ خائنانهٔ خود برسند.
وظیفهٔ ایرانیان حتّی با تصویر برداری نیز پایان نمیپذیرد. بلکه باید به اوباشانی که در این نمایش شرکت خواهند کرد هشدار دهند که آیندهٔ آنها به شدّت به خطر خواهد افتاد.

کژدم