۱۳۹۳ آذر ۲۹, شنبه

هدیه ای از «کاویانیها» به «کاویانیها» و همهٔ مبارزان راه آزادی

آنچه که در پی می آید محصول تلاشهای یکی از «انجمن های کاویانی» است که هدیه ایست به «کاویانیها» و همهٔ مبارزان راه آزادی ایران از دست دشمنان انگل و تازی پرست حاکم بر ایران؛ و همهٔ مبارزان راه «دموکراسی».

کژدم

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ


یاران؛مبارزان؛ همسنگران

مسائل امنیتی یکی از مهم ترین مسائل مبارزاتی است. حتی سازمانهای پر قدرتی مانند (CIA) و (FSB)  و (MI6) در تمامی ماموریتهای خود تلاش میکنند که از بهترین پوششهای امنیتی استفاده کنند. سایر جنگاوران و سازمانهایی مانند «القاعده» در شرایط کنونی برای ارتباطات خود از تلفن همراه استفاده نمیکنند؛ زیرا دشمنان آنها کنترل تمامی خطوط ارتباطی الکترونیک و ماهواره ای را در اختیار دارند و اطلاعات جمع آوری شده را در مقاطعی با همدیگرمعامله و مبادله میکنند.
هر طرح عملیاتی که برای «دشمن فرضی» آشکار شود؛ ازهمان ابتدا محکوم به شکست است. از سوی دیگر «نیروهای زبده» و «پرورش یافته» مهمترین کانونهای فرماندهی و اندیشگی هستند که با ضربه خوردن آنها یک جنبش و یا یک عملیات میتواند با شکستی زیانبار و پر تلفات روبرو گردد و ادامهٔ اشتباهات میتواند «شکست استراتژیک» را برای هر گروه و سازمان و یا حکومتی به ارمغان آورد (هرکه بامش بیش .... برفش بیشتر). از این روی؛ مسائل امنیتی و طراحی «چترهای امنیتی» برای تمامی اشکال مبارزاتی؛ چه در حد قدرتهای بزرگ و یا گروههای کوچک سیاسی؛ میتوانند سرنوشت مرگ و یا ادامهٔ زندگی یک طرح عملیاتی و یا موجودیت یک گروه سیاسی را رقم بزنند. گروههای سیاسی کوچک به خاطر «رسمیت نداشتن» در عرصهٔ معاملات بین المللی؛ از ضریب شکست بالاتری برخوردارند. از همین روی طرحهای امنیتی مانند سنگرهایی هستند که مبارزان در پشت آن سنگر میگیرند؛ تا از گزند آسیبهای دشمن در امان بمانند. چترهای امنیتی برای آریایی تباران؛ مسئلهٔ ناشناخته ای نیست و ایرانیان در «افسانه های آریایی» با نام «خدای شب» که پس از تعابیر طبقهٔ انگلی «آخوندهای زرتشتی» به نام «اهریمن» و نمایهٔ «پلیدی و پلشتی» انگاشته شد و به صورت مترادف نام «شیطان» در آمد؛ در آغاز خدای شبهای ایرانیان بود که با گشودن بالهای تاریکش؛ کشتزارها و رمه و جنگاوران ایرانیان را از گزند «دید دشمن»؛ پنهان مینمود.
جنگاوری که «چتر امنیتی» داشته باشد؛ دشمن را به نبرد در «تاریکیها» با «چشمانی کور» میکشاند و قدرت دیده بانی دشمن را از میان میبرد.
البته مبحث «مسائل امنیتی» بسیار گسترده است و ما در این نوشتار کوتاه نمیخواهیم که وارد آن شویم و هدف این نوشتار معرفی یکی از« محصولات اینترنتی» است که میتواند حاشیه ای امن تر برای ارتباطات نیروهای مبارز ایجاد کرده و امنیت افراد و گروه را در درجه ای بالاتر به طور نسبی بالا ببرد.
همیشه به  یاد داشته باشید که هر چقدر سنگرهای امنیتی شما مستحکم تر باشند؛ کاراترند زیرا دشمن باید هزینه های گزافی برای شکستن آن سنگرها بپردازد و تحمیل هزینه ها به دشمن؛ بخشی از مبارزه است. داشتن چترهای امنیتی؛ میتواند بازی را برای دشمن به صورت «بازی بی انتهای موش و گربه» تبدیل کند. موش باهوش میتواند گربهٔ حریص را در دام تونلهای بی انتها سرگردان سازد.

معرفی  Tor Browser

Tor Browser که به «اینترنت تاریک» مشهور است؛ از طرف همهٔ «پنهان کاران» (خواه جنایتکاران و خواه انقلابیون و خواه دولتها) برای جلوگیری از کار «پنهان پژوهان» مورد استفادهٔ وسیعی قرار گرفته است. نمایه ای که این موتور جستجوگر از آن استفاده میکند؛ تصویر گرافیکی «پیاز» است. البته این نمایه نباید برای «پیشگامان کاویانی» پدیده ای نا آشنا باشد؛ زیرا کژدم گرامی در سلسله نوشتارهای «هنر جنگیدن» در تعریف سازمانهای اطلاعاتی و امنیتی؛ از آنها با عنوان «سازمان لایه ها و سایه ها» یاد کرده اند که اشاره به نمایهٔ «پیاز» است (البته اگر درست انگاشته باشیم).
برای استفادهٔ درست (به مفهوم امنیتی) از «اینترنت»؛ نیروهای مبارز حد اقل نیاز به دو کامپیوتر دارند. کامپیوتری که از آن استفادهٔ روزمره میشود و کامپیوتری که هیچگاه به اینترنت وصل نیست و تنها زمانی به اینترنت وصل میشود که میخواهد پیامی را دریافت کند و یا پیامی را منتشر کند. کامپیوتر نخست در زمان ورود به اینترنت؛ دارای یک و یا چند IP ثابت (VPN) است که برای ورود به هر وبسایتی از آنها استفاده میشود که معمولاً این IP ها چندان هم قابل اعتماد نیستند  و فروشندگان آنها میتوانند «کاربران» را نیز بفروشند. از این روی؛ کامپیوتر نخست؛ حتی با استفاده از VPN به هیچ وجه نباید به مسائل سیاسی علاقه ای نشان دهد و بهتر است در زیر لایه های «استفادهٔ معمولی» پنهان گردد.
کامپیوتر دوّم هرگز به اینترنت وصل نمیشود؛ مگر آنکه بخواهد پیامی فرضی را دریافت کند و یا بفرستد.
در اینجا؛ ما به کامپیتر نخست کاری نداریم. این کامپیتر میتواند در اینترنت به هر جایی که میخواهد سفر کند. شما میتوانید با داشتن Tor Browser در کامپیوتر نخست از تواناییهای آن استفاده کنید.

کامپیوتر دوّم

۱- کامپیوتر دوّم  Tor Browser  را از طریق  «داونلود» نباید دریافت کند؛ بلکه این برنامه در کامپیوتر نخست داونلود میشود و  بستهٔ داونلود شده با استفاده از حافظهٔ USB به کامپیوتر دوّم منتقل میشود است. زیرا برای داونلود این برنامه باید از برنامه هایی مانند «اینترنت اکسپلورر» و یا «فایرفاکس» و «گوگل کروم» و .... استفاده کنید که پیشتر در کامپیوتر شما وجود دارند و یکی از وظایف این برنامه ها این است  که تمامی حرکتهای شما را ثبت کنند. از این روی  همهٔ داونلودهای شما نیز ثبت میشوند.
۲- اگر در درون میهن هستید هرگز Tor Browser را از منابع درون میهن که احتمال «کد گذاری» شده بودن را دارند و چه بسا شما را به «صفحهٔ کپی شدهٔ تقلبی» بکشانند استفاده نکنید و با استفادهٔ ساده از گوگل میتوانید صفحهٔ واقعی Tor Browser  را پیدا نموده و داونلود کنید.
۳- کامپیوتر دوّم به صورت فیزیکی باید همیشه از اینترنت خارج باشد که تنها با خارج کردن کابل اینترنت و یا WIFI Adapter ممکن خواهد شد. زیرا بسیاری از برنامه ها باهوش هستند و به طور پنهانی خود را به اینترنت وصل میکنند؛ به صورتی که شما آنرا حس نمیکنید و یا نمیبینید؛ زیرا هم به خاطر اطمینان به خارج شدن از اینترنت (آفلاین شدن) مطمئن هستید و هم اینکه ماموریتهای پنهان برنامه های گوناگون کامپیوتری را نمیدانید. همانقدر که یک برنامه از شما میخواهد که خودش را «آپدیت» کند نشان میدهد که این برنامه ها با «وبسایت مادر» در ارتباط هستند. لذا کامپیوتر دوّم به هیچ وجه و تحت هیچ شرایطی نباید به اینترنت وصل باشد؛ حتی اگر تنها راه ارتباطی آن Tor Browser باشد . تنها در زمان مورد نیاز به اینترنت وصل میشود؛ وظایفش را انجام میدهد و سپس از اینترنت به صورت فیزیکی خارج میشود.

 Tor Browser

 داونلود از صفحهٔ اصلی torproject.org 
به سادگی نام  Tor Browser  را در آدرس بار خود وارد کنید :


در این جستجو هم منبع اصلی داونلود و هم برای آشنایی با این موتور جستجوگر میتوانید در ویکی پدیا نیز با آن آشنا شوید.
پس از داونلود شما این بسته را دریافت خواهید کرد:


حال با دوبار کلیک کردن پنجرهٔ پایین باز میشود:


علامت کرهٔ زمین سبز جستجوگر شماست. که با کلیک کردن بر روی آن پنجره زیرین باز میشود و سپس شما به صفحهٔ جستجو میروید:





اگر بر روی قسمتی که در بیضی قرار دارد کلیک کنید IP جدید شما نمایان میشود که اگر آنرا یادداشت کنید و در موتور جستجوگر گوگل وارد کنید خواهید دید که به کشور دیگری تعلق دارد:

حال اگر Tor را ببندید و دوباره شروع کنید و بر روی همان نوشته کلیک کنید و شمارهٔ جدید IP خود را در گوگل جستجو کنید خواهید دید که کشورتان عوض شده است.
ما این IP را جستجو کردیم و نتیجه را در تصویر زیرین میبینید:





در جستجویی دیگر کشور فرانسه صاحب این IP  است ولی شهر آن مشخص نیست.
با استفاده از هربار که شروع کنید IP شما و کشور و شهرتان عوض میشود. لذا نیازی به فیلترشکن نیز نخواهید داشت.
ایجاد ایمیل در Tor Browser
میتوانید به سادگی در گوگل و یا یاهو و هر جای دیگری ایمیل باز کنید. ما اینکار را با گشودن ایمیل در گوگل امتحان کردیم. گوگل برای ایجاد ایمیل شمارهٔ تلفن خواست. از همین روی با خریدن یک سیم کارد و دادن شمارهٔ آن به گوگل مسئله حل شد. گوگل از شما خواهد خواست که آیا کد لازم را برایتان تکست کند و یا به طور اتوماتیک به شمارهٔ شما زنگ بزند و کد لازم را برایتان بگوید. ما تکست را ترجیح دادیم. سپس سیم کارد را از بین بردیم.
نتیجهٔ این کارها به شرح زیر است:
زمانی که ایمیل را بازکردیم IP ما همان شماره ای بود که در بالا مشاهده نمودید؛ اما برای مراجعه به ایمیل؛ گوگل از ما خواست که رمز ورود را دوباره وارد کنیم. در پایین صفحهٔ ایمیلها قسمتی هست که شما میتوانید مراجعه کنندگان به ایمیلتان را ببینید و این به شما کمک میکند که آیا شخص دیگری به ایمیل شما دسترسی داشته است یا نه؟


به پیام بالا توجه کنید؛ با کلیک کردن بر روی دیتیل این نتیجه بدست آمد:


این IP را نیز در گوگل جستجو کردیم:



نتیجهٔ مهم تر اینکه:


این IP متعلق به کشور سوئد بود و یک IP بسیار شلوغ که عده زیادی از آن استفاده کرده بودند.

کاربردها:

آنهایی که Tor Browser  را به عنوان یک وسیله برای داشتن یک اینترنت امن تر معرفی میکنند؛ مانند این است که یک چاقو را برای پوست کندن سیب زمینی تبلیغ کرده باشند. اما نیروهای مبارز باید بدانند که هر وسیله ای میتواند کاربردهای گوناگونی داشته باشد. انگشت اشاره میتواند چشم کسی را کور کند و ناخنگیر معمولی میتواند یک ابزار کشنده باشد. آب که نوشیدن آن برای ادامهٔ زندگی ضروری است؛ میتواند ابزار شکنجه و یا قتل باشد.
هر چیزی میتواند به عنوان «ابزار» مورد استفاده قرار گیرد. میتوان شخصی را که دارای ناراحتی قلبی است را با تحریک بیش از حد به قتل رساند. در دنیای «نبردهای بیرحمانه» که شاهد آن هستیم؛ همهٔ نیروهای جنگاور؛ از هر وسیله ای که بتواند نتیجهٔ نبرد را به نفع آنها تغییر دهد؛ دریغ نمیکنند. به رژیم کثیف آخوندهای انگل نگاهی بیندازید؛ به روسیه و عربستان سعودی و گروههای حماس و القاعده و داعش و اتحادیهٔ اروپا و هر آنکه به عنوان یک کانون سیاسی و یا اقتصادی و یا فرهنگی میشناسید؛ نگاهی دیگرباره بیندازید.... همهٔ آنها جنگاورانند و تنها فرقشان «نوع رزمگاه» آنهاست.

موتورجستجوگر Tor Browser نیز یک وسیله است؛ ما نمیدانیم که هدف آنهایی که این وسیله را ساخته اند چیست؟ اما ما میتوانیم از آن برای پیشبرد اهداف مبارزاتی مان سود بریم.

۱- ایجاد ایمیل و استفاده از این امکان برای ارتباطاتی مانند Chat Room و تبادل اطلاعات از این طریق بدون آنکه موقعیت جغرافیایی ما برای دشمن مشخص شود.

۲- میتوان به صورت همزمان چندین صفحهٔ را به راه انداخت و وبسایتهای رژیم کثیف آخوندهای صفوی را مورد حملهٔ سازمانیافته قرار داد؛ بدون آنکه نیروهای مبارز شناسایی شوند. به عنوان مثال اگر تنها ۱۰۰ نفر از ایرانیاران برون میهن؛ با ۱۰۰ کامپیوتر پیشرفته؛ هرکدام ۲۰ صفحه را باز کنند و به طور همزمان حملات اینترنتی را به وبسایتهای رژیم کثیف صفوی آغاز کنند و این نوع از مبارزه را به یک روش روزانه تبدیل کنند؛ رژیم را وادار به پرداخت هزینه های سنگین خواهند نمود.

۳- هر نیروی مبارزی میتواند به راحتی و بدون ترس از شناخته شدن؛ وبسایتهای مزدوران رژبم را «کامنت باران» کند.
۴- نیروهای «پیشگامان کاویانی» میتوانند با ابداع سیستم های رمز نگاری؛ از طریق Tor Browser با همدیگر ارتباط برقرار کنند.

در پایان امیدواریم که یاران میهن پرست و مبارزان برای دموکراسی؛ گامهای بهتری برای ابداع روشهای ارتباطاتی بسیار امن تر بردارند و زمینه را برای مشارکت بسیاری از نیروهای مبارزی که «مرعوب» تبلیغات رژیم کثیف شیعی - صفوی شده اند را فراهم سازند.

پیش به سوی تشکیل «اتحادیهٔ میهنی»
پیش بسوی فراخوان انجمن پادشاهی ایران

پیشگامان کاویانی برای فرخوان انجمن پادشاهی ایران (انگره  مینو)







ارسال شده توسط در

۲۵ نظر:

  1. ناشناس۲۹ آذر ۱۳۹۳ ساعت ۱۹:۰۶

    کژدم جان، درود بر شما
    به نظر من تور نیز با اینکه از توپولوژی peer to peer استفاده می کند چون شما بر روی peer هایی که ترافیک شما از آنها رد می شود کنترلی ندارید ولی دشمنان شما بر روی مسیرهای routing تسلط دارند و می توانند ترافیک شما را در ارتباط با تور از مسیرهای معینی رد کنند و با اندکی data mining ترافیک شما را حدس بزنند. وقتی وزارت دفاع آمریکا الگوریتم هایی مانند RSA با کلید ۱۰۲۴ را کرک کرده اند پس این موارد هم حداقل برای تارگت مهم برای آنها کاری ندارد. کلا در مقوله امنیت شبکه هیچ چیز صد در صد نیست و فقط میشود لو رفتن را سخت تر کرد و تنها راهش استفاده از بستر اختصاصی سخت افزاری و نرم افزاری است. مثلا سپاه پاسداران یک شبکه کاملا مستقل از شبکه اینترنت چه به لحاظ سخت افزاری چه نرم افزاری دارد و ارتباطات درون سازمانی از این طریق صورت می پذیرد که شما با سخت افزار و نرم افزار عادی اگر هم به این اطلاعات دست یابید چیزی از ان در نمی فهمید. با این حال این همه لو رفتن اطلاعات دارند.
    بهروز ایرانی

    پاسخحذف
  2. ناشناس۲۹ آذر ۱۳۹۳ ساعت ۱۹:۱۱

    در ضمن پردازنده های جدید کمپانی اینتل در ۴ ۵ سال اخیر همگی به سخت افزارهای جاسوسی و تحلیل داده و حتی مودم 3g مجهزند که حتی بدون اینکه شما کاری با سیستم بکنید به صورت transparent در حال جاسوسی و جمع آوری اطلاعات هستند. فکر نکنم بدون پردازنده اصلا بتوان سیستمی را راه انداخت!‌
    بهروز ایرانی

    پاسخحذف
    پاسخ‌ها
    1. Kajdoum۲۹ آذر ۱۳۹۳ ساعت ۲۰:۲۱

      بهروز گرامی

      من با دنیای الکترونیک و الگوریتمها کاملاً نا آشنا هستم. اما میدانم که آنچه که بیش از همهٔ اینها ما را از کار کردن بازمیدارد؛ «تئوری وحشت» است. در بین سالهای ۵۸ تا ۶۱ دو تیم عملیاتی که فرماندهی آنها را داشتم؛ بر «تئوری وحشت» غلبه کردند و در مسیر «نقده تا تهران» کارهایی را انجام دادند که حتی فکرش را نمیتوانستیم بکنیم. مسیری که در هر چند کیلومتر با پستهای بازرسی روبرو بودیم. اما ما توانستیم بدون حمل سلاح از این پستهای بازرسی عبور کنیم؛ در حالی که در حال انتقال سلاح به تهران بودیم. ما توانستیم که «تئوری وحشت» را بشکنیم. زمانی که نیروهای ما در عمق ۲۰ کیلومتری در ورای خطوط دشمن تازی پرست عملیات میکردند و نیروهای رژیم را برای بیرون آمدن از پایگاه هایشان دچار دو دلی و پریشانی مینمودند.
      اکنون مسائل بسیار پیچیده تر شده اند. اگر زمانی ما از «تیر و کمان» استفاده میکردیم؛ سپس نوبت توپخانه و سایتهای موشکی و نیروی هوایی رسید و اکنون نبرد نرم افزاری را تجربه میکنیم. پرسش مهم برای یک جنگاور این است که باید تسلیم شود؟ یا راههای پیچیده در میان این همه پیچیدگیها پیدا کند؟ اکنون وقتی که بسیاری از مبارزان از روشهای بسیار عادی برای مبارزه استفاده میکنند؛ راهی که پیچیده تر باشد؛ بسیار پر اهمیت تر است. (دنباله در پایین)

      حذف
    2. Kajdoum۲۹ آذر ۱۳۹۳ ساعت ۲۰:۳۸

      شما نمیتوانید مبارزه را به خاطر پذیرفتن «نظریهٔ وحشت» تعطیل کنید. اگر اینچنین باشد؛ پس شما چرا به خواندن مطالب این وبلاگ تن میدهید؟
      آیا از ردیابی شدن نمیترسید؟ یا ردیابی شدن برایتان اهمیتی ندارد؟ و یا راههایی را میشناسید که شما را از گزند دشمنان ایران حفظ میکند؟ .... کدام یک؟ اگر مطلب سوم درست است... چرا خوانندگان را آموزش نمیدهید؟ من در اینجا از همهٔ مبارزانی که تجربه و دانش بالایی در خنثی کردن شیوه های ردیابی دشمن دارند؛ میخواهم که فرزندان ایران را آموزش دهند.
      برای شخص من؛ به میدان آمدن دانشوران به میدان مبارزه بسیار مهم تر از این نوشتهٔ «چه بسا ابتدایی» است. من هرگز فکر نمیکنم که هیچ یک از مشکلاتی که با آنها روبرو هستیم؛ از نظر پیچیدگی؛ کمتر از مسائل اطلاعاتی باشند.
      انقلاب کار احمقها نیست و گرنه نتیجه اش همینی میشود که ۳۶ سال است مانند کابوس بر جان و روان ایرانیان افتاده است؛ بلکه انقلاب کار «سرآمدان» و الیتهای یک جامعه است.
      یاران «انجمن کاویانی انگره مینو»؛ کاری را آغاز نتمودند که تنها به انتقاد نیاز ندارد؛ بلکه به «نظریهٔ جایگزین» نیازمند است. و گرنه هر وحشت زده ای میتواند از هر حرکت سیاسی و نظامی انتقاد کند و درهای انتقاد به روی همهٔ خوانندگان؛ از «احمق ترینها» گرفته تا «نوابغ» همیشه گشوده است .... ما نیاز به منتقد نداریم ... بلکه نیاز به «منتقد راهگشا» داریم.

      حذف
    3. Kajdoum۲۹ آذر ۱۳۹۳ ساعت ۲۰:۴۳

      اگر این سیستم ناکارآمد است؛ درجهٔ ناکارایی آن و درجهٔ کارآمدی آن در مقایسه با آنچه که متداول است چقدر است؟ به عنوانت مثال من میخواهم بوسیلهٔ چاقو دشمن را بکشم و دیگری هفت تیر و یا بمب را پیشنهاد میکند ... آیا باید تا ظهور «امام زمان الگوریتمی برتر» منتظر بمانیم؟ یا اگر چاقوی ساخته شده از آهن را با چاقوی ساخته شده از «تنگستن - کارباید» جایگزین کنیم؛ یک شاهکار است؟

      حذف
    4. Kajdoum۲۹ آذر ۱۳۹۳ ساعت ۲۰:۵۲

      بهروز گرامی
      من ندیده ام که حلقهٔ محاصره ای وجود داشته باشد که سربازانی از آن حلقه خوابیده نباشند و یا بی ایمان نباشند و یا مشغول شاشیدن نباشند.

      حذف
    5. Kajdoum۲۹ آذر ۱۳۹۳ ساعت ۲۱:۰۲

      بهروز گرامی
      من به تنهایی و به مدت بیش از ۹ ماه از ارومیه تا اصفهان بدون پرداخت پول بلیط مسافرت کرده ام و همیشه نیز از بهترین غذاها در رستورانها بدون پرداخت پول غذا استفاده کرده ام و میدانم که در بدترین شرایط نیز میتوان با ذهنی فعال همان کار را انجام داد. مهم نیست که حلقهٔ منحاصره چقدر تنگ است؛ بلکه مهم آن است که تو چگونه عمل میکنی و چقدر مصمم و هوشیار هستی. اینها را برای خودستایی نگفتم؛ بلکه برای این گفتم که بساری از فرزندان ایران؛ چنین شرایطی را تحمل کرده اند و و از آن پیروزمند بیرون آمده اند.
      اما آنچه که پشت ما را شکست؛ «خائنین» بودند.

      حذف
  3. ناشناس۲۹ آذر ۱۳۹۳ ساعت ۲۲:۰۰

    با درود.
    ایجاد ایمیل "در" tor یا "با استفاده از" tor؟
    آیا تور قسمتی مجزا برای ایمیل دارد؟

    پاسخحذف
    پاسخ‌ها
    1. Kajdoum۳۰ آذر ۱۳۹۳ ساعت ۳:۲۶

      ناشناس گرامی
      فکر میکنم که منظور ایجاد ایمیل با استفاده از زمینهٔ Tor باشد. چون ایمیلی که ایجاد میشود؛ از همان آغاز با هویتی کاملاً جعلی بوجود می آید. این هویت جعلی در هر بار مراجعه از این کشور به آن کشور منتقل میشود و یک چتر امنیتی بسیار خوب است.

      حذف
  4. ناشناس۲۹ آذر ۱۳۹۳ ساعت ۲۳:۵۴

    کژدم جان، درود بر شما
    من همیشه نوشته های شما را دنبال می کنم و از نوشته های شما لذت می برم و به هیچ وجه قصد رنجاندن شما را نداشتم و اگر باعث ناراحتی شما شدم پوزش میخواهم. من خودم هم متخصص امنیت ارتباطات به خصوص امنیت سایبری نیستم و بیشتر برنامه نویس هستم و بنا به دو سه پروژه ای که نیازهای امنیتی داشت اندکی با این موارد آشنا شدم. بحث من صرفا بیان واقعیت ها بود که در چه دنیایی زندگی می کنیم. و مهم ترین مساله هم بحث هزینه است.
    (بقیه در پایین)

    پاسخحذف
  5. ناشناس۲۹ آذر ۱۳۹۳ ساعت ۲۳:۵۵

    شاید تولید محصولات فناوری اطلاعات و ارتباطات در نگاه اول هزینه خاصی نداشته باشد ولی برای پروژه های بزرگ هزینه ها بسیار سرسام آور است و اتفاقا هزینه برترین زمینه فناوری اطلاعات همین بحث امنیت هست. چون متخصص امنیت باید در زمینه های دیگر کامپیوتر هم متخصص باشد و نگاه سیستمی داشته باشد تا بتواند محصول امنیتی تولید کند در صورتی که زمینه های دیگر کامپیوتر اصلا اینطوری نیستند و چون این متخصصان با هزینه های بسیار بالاتر از بقیه متخصصان کامپیوتر کار می کنند هزینه تمام شده بسیار بالاست. و این قضیه، سرمایه گذاری در این مورد را بسیار سرسام آور می کند که از عهده سازمان های کوچک خارج است و فقط شرکت های بسیار بزرگ و دولت ها می توانند در این زمینه قدم بردارند.
    (بقیه در پایین)

    پاسخحذف
  6. ناشناس۲۹ آذر ۱۳۹۳ ساعت ۲۳:۵۵

    نمونه اش تنی چند از دوستان که یک پروژه آنتی فیلتر را استارت زدند ولی چون نتوانستند هزینه ها را جبران کنند پروژه شان شکست خورد. بنابراین ما باید بپذیریم که نسبت به حکومت اسلامی که پول فراوان در این زمینه خرج می کند بسیار ضعیف تریم. من نظریه وحشت را قبول ندارم ولی این را از شما یاد گرفته ام که هیچ وقت نباید خودم را فریب بدهم. و نوشتن این نظر هم به معنی قبول بی چون و چرای برتری حکومت در این زمینه نیست و صرفا بیان این است که ما نسبت به آنها کجا ایستاده ایم. چون اگر در موقعیتمان نسبت به دشمن اشتباه کنیم هر چقدر هم تئوری شجاعت داشته باشیم باز شکست میخوریم. بنابراین باید از نگاه احساسی نسبت به قضیه دوری کنیم و نگاه سیستمی که آنرا نیز از شما آموخته ام را جایگزین آن کنیم.
    (بقیه در پایین)

    پاسخحذف
  7. ناشناس۲۹ آذر ۱۳۹۳ ساعت ۲۳:۵۶

    در مورد من تقریبا همه موارد با درصدهای متفاوتی درست است. شما باید بپذیرید که دارید ریسک می کنید و من این ریسک را می کنم ولی سعی می کنم هر روز از روش های بهتری برای عدم ردیابی استفاده کنم. بنابراین هم می ترسم و هم برایم مهم است ولی هر چیزی هزینه ای دارد. شما درست میگویید. امثال بنده که الفبای این موارد را میدانند باید دیگران را آگاه کنند ولی متاسفانه درجه فلاکت اقتصادی در ایران به قدری بالاست که من برای تامین زندگی ام مجبورم بیشتر وقتم را کار کنم به صورتی که حتی نتوانستم ترجمه جزوه هاگاکوره که قول داده بودم تمام کنم و شرمنده شما و دوستان شدم. با این حال تلاشم را خواهم کرد. با سپاس از شما
    بهروز ایرانی

    پاسخحذف
    پاسخ‌ها
    1. Kajdoum۳۰ آذر ۱۳۹۳ ساعت ۲:۵۲

      بهروز گرامی

      من از دست شما به هیچ وجه ناراحت نشدم؛ من میدانم که کجا ایستاده ایم. برای شخص من مسئلهٔ هزینه ها کاملاً ملموس هستند. ما در پی ایجاد یک سیستم بسیار امن نفوذناپذیر نیستیم؛ بلکه به فکر استفاده از سنگرهای امن تر هستیم. زمانی که شما حرکتی را آغاز میکنید با آنچه که در اطرافتان قابل دسترس است و انتخاب بهترین وسیله ها آغاز میکنید. ما در چنین مرحله ای هستیم.ما نه صاحب سرمایه های کلانیم و نه متخصصینی داریم که بخواهند اندکی از وقتشان را در اختیار مبارزان قرار دهند. اما در پی آن هم نیستیم که بگوییم که هر مبارزی برای اینکه وارد میدان شود حتماً باید استاد چندین رشته باشد. «پیشگامان کاویانی» اکنون در شرایطی هستند که هنوز جدی گرفته نمیشوند؛ نه از طرف مردم و نه از طرف سایر مبارزان؛ و بالطبع نه از طرف جمعهٔ بین المللی.
      اما اگر همه چیز را به «ظهور امام زمان اینترنتی» گره بزنیم همیشه درجا خواهیم زد. اگر سیستم Tor بتواند اندکی به مبارزان کمک کند؛ از آنچه که اکنون گرفتارش هستند؛ بهتر است. Tor حرف آخر و بام امنیت نیست؛ بلکه سنگری بسیار بهتر از آن چیزهایی است که هم اکنون از آنها استفاده میشود.
      به نظر من ما زمانی باید از موشکهای دوربرد رژیم بترسیم که نبردمان در چنان سطحی است؛ اما اگر در شرایط جنگ چریک شهری باشیم؛ شاید ترسیدن از یک پیرزن نیز معقول باشد که به خاطر نوکری مادرزادش نیروهای انقلابی را لو بدهد. رژیم نیز ترسهای طبقه بندی شده دارد و در سیستم مبارزاتی؛ هر ترسی برای خود جا و مکانی دارد.
      به عنوان مثال شما از اینکه از طریق سیستم گوگل نظرتان را منتشر میکنید؛ هم مقداری ریسک را تحمل میکنید و هم اینکه میدانید این سیستم؛ حد اقل برای انتشار نظر امن است. شما میدانید که سطح مبارزهٔ شما چیست و امنیت در آن سطح چه مفهومی را با خود حمل میکند و بهترین ابزار امتیتی در این سطح چیست؟
      ما اکنون در دنیای مالیخولیاهای ضد امنیتی شناور هستیم. افشاگریهای اسنودن؛ بیش از آنکه به کسی کمک بکند؛ آنها را از ترس میخکوب میکند؛ تا حدی که در مستراح هم به هر نقطهٔ سیاهی مشکوک هستند که نکند دوربین مخفی و یا میکروفون باشد؟ برون آنکه به خودشان و به سطح کاری که انجام میدهند نگاه کنند. زمانی که گفته میشود رژیم دارای موشکهایی با برد ۳ هزار کیلومتر است؛ باید دید که آیا من باید لز لین موشکها بترسم که در فاصلهٔ ۲ کیلومتری آنها هستم؟ پاسخ ما این است که این موشکها به درد زدن کسانی که در ۲ کیلومتری آن هستند طراحی نشده است و آنها باید از یک تیراندازها و تانکها و نفربرهای زرهی بترسند و برایش چاره ای بیندیشند. امیدوارم توانسته باشم که منظورم را برسانم.
      (دنباله در پایین)

      حذف
    2. Kajdoum۳۰ آذر ۱۳۹۳ ساعت ۳:۱۳

      بهروز گرامی

      نظریه ای که شما مطرح نمودید باید حتی موشکافانه تر از این باید مطرح شود.آمریکا یکی از خدایان چنین سیستمهای امنیتی است. اما دیوار غیر قابل نفوذ نیست. ماجرای اخیر SONY Pictures نمونهٔ داغ آن است که تازه از تنور بیرون آمده است. اساساً «جمع آوری اطلات» یک مسئله است و «پالایش آنها» مسئلهٔ دیگریست.
      تا چند ماه پیش گروهبان «میرزا قاسمی» سلیمانی خود را ناپلئون می پنداشت و اکنون به موجودی «هالیوودی» و فوتو شاپی تبدیل شده است و به روزگاری بدتر از این هم خواهد افتاد.
      زمانی بود که خوانندگان این وبلاگ به خاطر کج فهمی از سیستمهای امنیتی حتی جراًت دادن نظر نداشتند؛ اما این «تابو» شکست. حتی شما از درون میهن میتوانید نظر بفرستید.
      ما به دنبال این هستیم که فرزندان ایران از آن کرختی که ناشی از ترسهای افسانه ای امنیتی بوجود آمده به صورتی امن تر بیرون آیند و ببینند؛ که فرق افسانه و واقعیت از کجا تا به کجاست؟

      حذف
    3. Kajdoum۳۰ آذر ۱۳۹۳ ساعت ۳:۵۵

      بهروز گرامی
      در پایان میخواهم نظر شما و خوانندگان گرامی را به بخشی از مقالهٔ «هنر جنگیدن» (بخش سوّم) که اشاره به تواناییهای غیرکاربردی دشمنان ایران را به صورتی عام مطرح نموده است جلب کنم:

      (مطلب دیگری که میخواهم عنوان کنم مربوط به احساس عدم حضور و یا نادیده انگاشته شدن نیروی دریایی و نیروی هوایی در این سلسله نوشتارهاست. عدم سخن گفتن در باره این دو نیرو نه به عنوان نادیده انگاشتن آنها، بلکه به دلیل هویت دشمنی است که با آن میجنگیم و یا میخواهیم با آن بجنگیم .در شرایط کنونی دشمن ما داخلی است و نفرات محدودی دارد و با توجه به شرایطی که در آن به سر میبرد از قدرت عضوگیری پایینی برخوردار است و حتی برخی ازیگانها و ادواتش به درد جنگ شهری نمی خورد مانند یگانهای موشکی و دریایی و هوایی و توپخانه، مگر آنکه در آینده کار به جایی بکشد که یک جنگ تمام عیار داخلی به راه بیفتد که موجب به وجود آمدن جبهه های مشخصی مانند آنچه که در حدود بیست و هفت سال پیش در کردستان داشتیم گردد . حتی در چنان شرایطی نیز دشمن نمیتواند از تمامی یگانهایش سود برد، چون هر یگانی در رابطه با شرایط اقلیمی آوردگاه است که تعریف میشود وبه وجود می آید و لذا کاربرد خاصی دارد و خاص بودن آن موارد کاربرد آنرا محدود میسازد. در واقع اگر سپاه پاسداران قواطها، دارای صد و پنجاه هزار عضو رسمی و دارای مثلأ یکصد هزار مفعول بسیجی است که عده ای از آنها برای استفاده جنسی در پایگاهای سپاه و بسیج و مساجد توسط برادران ارشدشان به کار گرفته میشوند و ارزشی هم بیش از آن ندارند ، با توجه به وسعت کشور و مناطق درگیری بخشهای بزرگی از نیروهایش در کردستان و بلوچستان و زمینگیر بودن نفرات زیادی از آن در مناطق صلح مسلح از قبیل مرزهای افغانستان و حاشیه خلیج فارس، شاید بتوان گفت که تنها میتواند حد اکثر ازیک سوم نیروهای زمینی رسمی و بسیجی اش در جنگ وگریزهای شهری شرکت جوید و با توجه به وسعت ایران در واقع سپاه پاسداران قواطها نیروی درخور توجهی نیست و برای همین هم از سالها پیش تلاشی را آغاز کرد تا نیروهای انتظامی را هم با قرار دادن فرماندهان خود در رأس آنها به عاریه بگیرد تا ضعف خود را از نظر تعداد نفرات و در نتیجه قدرت تحرک و پوشش عملیاتی، ترمیم نماید. حرکات دیگری که ..... )

      من ایمان دارم که بخش مهمی از «ترس افسانه ای» از «قدرت افسانه ای» رژیم کثیف آخوندهای صفوی؛ ریشه در «انگار آفرینی» دارد.

      شاید اکنون نوبت ماست که رژیم را به «ترسیدن» وادار کنیم.

      حذف
  8. ناشناس۳۰ آذر ۱۳۹۳ ساعت ۱۲:۲۵

    کژدم جان، درود بر شما
    من به جرات به شما می گویم که رژیم از لحاظ متخصص داخلی امنیت در ضعف مفرط است و بیشتر این کسانی که تحت عنوان ارتش سایبری فعالیت می کنند هکرهای مزدور چینی و روسی هستند و حتی بیشتر زیرساخت نرم افزاری و سخت افزاری هم در این زمینه از چین و روسیه وارد می شود. شما حساب کنید این حکومت با این همه سرمایه گذاری هنوز نتوانسته یک anti malware درست و حسابی بومی درست کند و هنوز وابسته به محصولات چینی و روسی است. محصولاتی که برای امنیت درست شده اند ولی در روز روشن جاسوسی می کنند! البته زیاد هم مهم نیست! حکومت دست نشانده که چیزی برای جاسوسی ندارد. :))
    مواردی را هم که مطرح فرمودید موافقم و تلاش خواهم کرد که کار عملی انجام دهم.
    با سپاس از شما
    بهروز ایرانی

    پاسخحذف
    پاسخ‌ها
    1. Kajdoum۳۰ آذر ۱۳۹۳ ساعت ۱۴:۴۶

      بهروز گرامی

      من یاد گرفته ام که کمال طلب نباشم. زمانی که هم رزمت در کنار تو از صدای شلیکهای مکرر و انفجارهای گاه بگاه خمپاره ها دچار وحشت شده و بر روی برف خوابیده و خود را خیس کرده است و از شرم نمیتواند سخن گوید وآلت تناسلی اش در حال یخ زدن است. آیا باید منتظر آمبولانس بود؟ پرسش این است که چگونه میتوان او را که حتی تیر نخورده است را نجات داد؟ من یاد گرفته ام که منتظر بیمارستان صحرایی نباید بود و با قاشق تیز شده گلوله را از زخم خارج کرد و کرهٔ گندیده را جوشانید و بر روی زخم ریخت تا خونریزی را بند بیاورد و سپس خاکستر سیگار را با گرد آنتی بیوتیک مخلوط نمود و بر روی زخم سوخته ریخت و پانسمان کرد. آن سیستمی که همیشه از آن سخن گفته ام؛ سیستمهای «عملیاتی» بودند و نه تئوریهای فراگیری و بسیار عالمانه ای که رهنمود عملی برای شرایط اضطراری ندارند. به همین دلیل است که «رامسفلد باسواد» را استوار میخوانم و «پتریوس» را ژنرال.

      حذف
    2. Kajdoum۳۰ آذر ۱۳۹۳ ساعت ۱۴:۵۸

      بهروز گرامی
      اینکه رژیم چقدر توانا و یا ناتوان است را فراموش کنید. مهم این است که آیا همهٔ توانایی هایش کاربردی هستند و یا نه؟ ما باید همیشه به دنبال سربازان به خواب رفته و یا ترسیده و یا فراری باشیم که سنگرشان را رها کرده اند. این حفره ها کانالهای نفوذ ما هستند.
      زمانی که یک ایرانی حتی از فرستادن یک ایمیل ساده وحشت دارد؛ باید راههای عملی به او نشان داد که ترسش به صورت تجربی بریزد و زمانی که وارد میدان شد؛ خودش بسیاری از مسائل را کشف خواهد نمود.
      من ترجمهٔ کتاب «هاگاکوره» را نه به خاطر نداشتن وقت؛ بلکه به خاطر آیین زندگی ژرفی که در پشت آن نهفته است و برای ایرانیان قابل درک نیست؛ متوقف کردم. مگر ما چه تعداد جنگاور آزادیخواه داریم که با اندیشه های «بودهی دارما» (بودای جنگاور) آشنا باشد؟ تا بتوان کتاب «هاگاکوره» را راهنمای راهش ساخت؟ به همین خاطر از ترجمهٔ کتاب دست شستم؛ چون در حد یک مبحث روشنفکرانهٔ بی مصرف باقی میماند.

      حذف
  9. ناشناس۳۰ آذر ۱۳۹۳ ساعت ۱۶:۵۰

    [farhad valad]
    [kourosh masoumifar]
    [kaveh]
    [علي احمدي]
    [انجمن پادشاهي ايران]
    [Khorosh]
    [Siamak Esfandiarnia]
    [sahineh.feizi]
    [Arad Arad]
    [David]
    [kaveh.saraj]
    [vahedi-javanbakhtian]
    =============================
    http://kajdoum1.blogspot.com/2014/12/blog-post_20.html#comment-form
    ==============================
    [farhad valad]
    [kourosh masoumifar]
    [kaveh]
    [علي احمدي]
    [انجمن پادشاهي ايران]
    [Khorosh]
    [Siamak Esfandiarnia]
    [sahineh.feizi]
    [Arad Arad]
    [David]
    [kaveh.saraj]
    [vahedi-javanbakhtian]
    =======================
    http://kajdoum1.blogspot.fr/2014/12/blog-post_20.html#comment-form
    ======================
    اعضا (11) در حال حاضر عضو هستید؟ورود به سیستم

    با درود به انجمن انگره مینو،کژدم ، بهروز ودیگر یاران
    1-هرحرکتی همراه با ریسک کردن است و قطعا هزینه ای دارد.میزان هزینه بستگی به اندازه ی ریسک کردن دارد.بهترین حرکت با ریسک کم و هزینه ی کم و بالطبع دریافت سود زیاد یا یا وارد آوردن زیان فراوان به طرف مقابل است.
    2-ارتباط با توربروزر از درون میهن ، آدرس وبگاه شما را گاهی با com گاهی باfr گاهی با fd گاهی با uk و...نشان می دهد.
    3-ارتباط از طریق تورز وبگاه شمارا گاهی با 12عضو و گاهی با 11 عضو می توان دید.عضو جابجا شونده اغلب [vahedi-javanbakhtian] می باشد و در این لحظه [Arad Arad].
    4-انتقال پیام از طریق تورز به blogspot امکان پذیر نمی باشد.قبلا یادآوری شده بود که امکان کپی شدن وب ممکن است باشد(شیشه ی دوجداره) اما در خصوص ایمیل امتحان نشد در راستای حفظ اصول .

    پاسخحذف
    پاسخ‌ها
    1. Kajdoum۳۰ آذر ۱۳۹۳ ساعت ۱۸:۵۸

      ناشناس گرامی
      اگر در فضای Tor در گوگل ایمیل باز کنید میتوانید کامنت بگذارید وگرنه امکان پذیر نیست.

      حذف
    2. Kajdoum۳۰ آذر ۱۳۹۳ ساعت ۱۹:۰۳

      همچنین باید بگویم که fr و uk و fd مربوط به IP شما در زمان ورود به اینترنت از طریق Tor میباشند اگر هربار IP خود را یادداشت کنید و در گوگل طبق روشی که گفته شد جستجو کنید خواهید دید که Host در یکی از این کشورها قرار دارد.

      حذف
    3. Kajdoum۱ دی ۱۳۹۳ ساعت ۰:۵۰

      ناشناس گرامی

      من نیز یک حساب کاربری در گوگل باز کردم و سخن شما درست است؛ زیرا Tor ظاهراً IP را به طور مداوم تغییر میدهد و در عرض چند دقیقه موقعیت جغرافیایی عوض میشود. به همین دلیل فرستادن نظر امکان پذیر نمیشود. البته نمیدانم که ما تازه کار هستیم و یا نمیتوان کاری کرد؟ اما میتوان ایمیل فرستاد.

      حذف
  10. ناشناس۸ دی ۱۳۹۳ ساعت ۱۷:۰۹

    ابم من علی است و
    قبل از اینکه شما فحش خوارو مادر به پدر و مادر من بدهید که چرا اسم من علی است به اطلاع شما برسانم که آنان نه تازی بودند و نه تازی پرست, بلکه نادان از تاریخ خودشان و در این نادانی هم مقضر نیسند و نبودند.
    اما علت این پیام:
    امروز در اشپیگل این مطلب را دیدم و گمان میکنم که دارای اهمیت در باره تور باشد.

    "Katastrophal" - Stufe fünf - wird es für die NSA, wenn eine Zielperson beispielsweise eine Kombination aus Tor und einem weiteren Anonymisierungsdienst, wie dem quelloffenen Instant-Messaging-System Cspace, nutzt. "Fast vollständiger Verlust von Erkenntnissen über die Kommunikation und den Aufenthaltsort der Zielperson" sei die Folge einer solchen Kombination.
    ترجمه:

    فاجعه بار است برای NSA وقتی که هدف از یک ترکیبی از تور و یک سیستم مخفی کننده دیگری مثل Cspace استفاده میکند.در این صورت رد پای او بطور کامل پاک میشود و قاتل ردگیری نخواهد بود.

    پاسخحذف
    پاسخ‌ها
    1. Kajdoum۹ دی ۱۳۹۳ ساعت ۱۲:۳۳

      علی گرامی

      سپاس از معرفی سیستم دیگر Cspace

      حذف

اشتراک در: نظرات پیام (Atom)