آسمان لبنان از طرف ارتش اسرائیل منطقهٔ پرواز ممنوع ابلاغ شده است

وزیر دفاع اسرائیل آقای ایهود باراک در نشست امنیتی داووس به طور نیمه رسمی حملهٔ اسرائیل به خاک سوریه را با این جملات تایید نموده است:

ترجمهٔ بخشهایی از سخنان ایهود باراک: 

۱- « همه میدانیم که رژیم اسد در حال فروپاشی است و هر لحظه امکان سقوط آن می رود»

۲- «دیگر هیچکس به جز رژیم اسلامی ایران و حزب الله لبنان برای رژیم اسد نمانده است»

۳- «اتفاقی که در سوریه افتاد نشانگر این بود که زمانی که ما گفتیم نخواهیم گذاشت سلاحهای پیچیده به لبنان منثقل شود؛ بسیار جدی بودیم و هستیم».

در جملهٔ دوم ایهود باراک ؛ به دو دلیل به نام روسیه به عنوان حامی حکومت بشار اسد اشاره ای نشده است؛ زیرا نخست آنکه روسها در حال انتقال اتباع خود از سوریه هستند و دوم آنکه روسیه قبل از حملهٔ اسرائیل به سوریه؛ در جریان امر قرار داشته و از آگاه نمودن سوریها چشم پوشی نموده است.

ایهود باراک در جملهٔ سوم عملیات نظامی اخیر را به عنوان سند عملیاتی پیشگیرانه ارائه داده و حساسیت موضوع و درجهٔ جدی بودن آن برای اسرائیل را به همهٔ دیپلمات های حاضر در نشست داووس را اعلام نموده است و هیچگونه محدودیت زمانی برای آن قائل نشده و مسئله را مسئلهٔ خاص اسرائیل که به دست اسرائیل حل میشود قلمداد نموده است. 

هم زمان با نشست داووس؛ سعید جلیلی در سوریه با بشار اسد (احتمالاً در غارهای تورا بورا) دیدار نموده و خبر موضع رسمی اسرائیل را که توسط وزیر دفاع اسرائیل در کنفرانس داووس مطرح گردیده بود شنیده است. در ملاقات سعید جلیلی و بشار اسد مسئلهٔ ادامهٔ انتقال سلاحهای باقیماندهٔ حزب الله لبنان در انبارهای سوریه از طریق هوایی مورد بحث قرار گرفته است و اسرائیل در پی دیدار سعید جلیلی و بشار اسد؛ لبنان را منطقهٔ پرواز ممنوع اعلام نموده و به دولتهای لبنان و سوریه به طور یکجانبه ابلاغ کرده است.

بر رسی موضع جدید رهبر ائتلاف ملی سوریه

احمد معاذ خطیب؛ رهبر ائتلاف ملی سوریه بعد از اعلام موضع جدید خود در رابطه با مذاکره با حکومت بشار اسد؛ نشان داد که موضع جدیدی که در صفحهٔ فیسبوک خود مطرح نموده بود؛ نه یک موضع گیری فردی بلکه نتیجهٔ رایزنیهای پشت پرده میباشد.

موضع جدید آقای خطیب؛ به طور علنی و بدون درنگ از طرف کشورهای پشتیبان ائتلاف ملی سوریه؛ به عنوان یک عمل شجاعانه قلمداد گردیده و روسها نیز او را به روسیه دعوت نمودند و وزیر امور خارجهٔ رژیم اسلامی نیز بعد از شنیدن مواضع «پدر خوانده پوتین» با نیشی باز تا بناگوش به دیپلماسی فعال روی آورده و همه چیز را زیبا میبیند.

ظاهراً از نظرعلی اکبر صالحی چاک هیگل؛ جان کری؛ اوباما؛ جو بایدن.... همگی زیبا شده اند و رویکردی عادلانه و خوب پیدا کرده اند و فصل جفتگیری فرا رسیده است. (اینجا)

( الآن طرفداران رضا پهلوی و محافلی تشکیل دهندهٔ شورای ملی ایران که قرار بود یک نشست یک میلیون دلاری برگزار کنند و ایران را فوری نجات دهند؛ بسیار غمگین شده اند که اگر این مذاکره ها به نتیجه برسد چکار باید بکنند؟ آیا بازهم نخود نخود هرکه رود خانهٔ خود؟).

اما تمامی این لبخندها (نیش تا بناگوش) ظاهر قضیه است. آقای احمد خطیب میخواهد با یک تیر چند نشان را یکجا بزند. تقاضای آزادی ۱۶۰ هزار زندانی به عنوان شرط مذاکره؛ میتواند بشار اسد را به یک مخمصهٔ جدی بیندازد و آنچه که تا کنون از زبان خبرنگاران غیر رسمی و غیر قابل تایید ذکر شده بود باید به طور رسمی از طرف رژیم اسد پذیرفته شود. زیرا آزادی زندانی بدون پذیرفتن وجود آنها معنی ندارد. مسائل بعدی گورهای دسته جمعی و قتل عامها و نقش سپاه قدس و خامنه ای و حزب الله لبنان در آن جنایتها و دهها مسئلهٔ دیگر که میتواند رژیمهای حاکم بر ایران و سوریه و حزب الله لبنان را به طور جدی به زیر گیوتین ببرد.

هدف دیگری که آقای خطیب دنبال میکند؛ بیرون راندن ۱۴۰۰۰ جنگجوی سلفی-جهادی است که از طرف کشورهای عربی و ترکهای عثمانی به سوریه گسیل شده اند و میتوانند موجبات بی ثباتی دامنه دار و طولانی مدتی را فراهم سازند.

هدف سومی که آقای خطیب به دنبال آن است؛ حفظ تمامیت ارضی سوریه و ممانعت از تجزیهٔ سوریه است که میتواند نگرانیهای ترکهای عثمانی را تا حدودی رفع نماید.

هدف چهارم خلع سلاح دیپلماتیک روسها و به رسمیت شناخته شدن از طرف  روسیه است که طبعاً لبخند دیپلماتیک چین را نیز به دنبال خواهد آورد.

هدف پنجم خارج کردن رژیم اسلامی ایران از چرخهٔ معادلهٔ سوریه میباشد. رژیم حاکم بر ایران و حاکمیت خانوادهٔ اسد با مبادلهٔ اخیر اسرا و آغاز حمل و نقل سلاحهای اهدایی رژیم اسلامی به حزب الله لبنان نشان داده اند که رسیدن به آخر خط را پذیرفته اند.

اکنون رژیم اسلامی ایران در حال سنگربندی در عراق است (اینجا)  و اقدام به تحکیم استحکامات در لبنان با بمباران اسرائیل و ابلاغ (اعلام نشده است؛ ابلاغ شده است) منطقهٔ پرواز ممنوع بودن لبنان و جدی بودن اسرائیل در رودر رویی نظامی با سوریه و حزب الله لبنان و رژیم حاکم بر ایران از یک طرف و اثر تحریمهای کمرشکن از سوی دیگر و انتظار تاثیرات تحریمهای جدید؛ حتی اجازهٔ عربده کشی را نیز از فرماندهان دلاور اسلام گرفته است و لحن کلامشان تا حد «امیدواریم که چنین و چنان بشود» پایین آمده و ضرباتی را که میخورند؛ (مانند فردی که به او تجاوز شده و خجالت میکشد بگوید) پنهان میکنند و برای همین هم  مشغول فضانوردی  و اختراعات و پیشرفتهای علمی شده اند تا افکار قلاده به گردنهای خودشان را به سویی دیگر بکشانند؟

سپاه قدس و حزب الله لبنان در عراق در حال سازماندهی نیرویی شبه نظامی هستند که بر خلاف آنچه که ظاهراً اعلام شده است (برای مقابله با حرکتهای نظامی اهل تسنن معترض)؛ بلکه از هم اکنون آمادهٔ روبرو شدن با بخشی از نیروهای سلفی-جهادی که از سوریه به سمت عراق گسیل خواهند شد میباشند. این نیرو که نامش را «ارتش مختار» گذاشته اند؛ همچنین میتواند پذیرای نیروهای حزب الله لبنان (در صورت وخامت اوضاع لبنان) باشد. به هر حال رژیم اسلام ناب محمدی حاکم بر ایران به طور بیسابقه ای در تکاپوهای تدافعی و وصله پینه کردن؛ گرفتار شده است که خود هزینه های سرسام آوری میطلبد و البته حاکمیت شیعی عراق نیز بخش بزرگی از این هزینه ها را تقبل کرده است؛ چون بعد از سوریه؛ عراق و لبنان تبدیل به خط مقدم خواهند شد.

رژیم به سمتی حرکت میکند؟

بحرانهای خارجی و داخلی شدیدی که رژیم اسلامی را احاطه کرده اند؛ توانایی تصمیم گیری را به حد اقل ممکن رسانده و به خاطر وجود باندهای گوناگون آرزوی یکپارچکی و تمرکزی را که بعد از سال ۸۸ به انتظارش بودند به یاس تبدیل نموده است. من چندین بار در مقالات گوناگون به «کودتای نظامی» به عنوان آخرین راه چارهٔ رژیم اشاره نموده ام (به شرطی که کودتاگران پرچم سفید بلند کنند). اکنون با نزدیک شدن انتخابات و شدت گرفتن درگیریهای جناحها و بدتر شدن وضعیت اقتصادی و از دست دادن منابع مالی تا حدی که رژیم چشم به درآمد امامزاده ها نیز چشم دوخته است؛ نشان از آن دارد که شاید این بار انتخاباتی در کار نباشد و در آینده ای نزدیک شاهد یک کودتای نظامی باشیم. زیرا حد اقل مزیت کودتای نظامی برای رژیم (حتی اگر پرچم سفید به دست نگیرد)  تمرکز در فرماندهی و تصمیمگیری است و چه بسا بازی احمدی نژاد در مجلس و ادامهٔ آن به طور عمدی انجام میگیرد تا زمینه های کودتای نظامی به بهانهٔ تشنج زدایی را فراهم سازد.

کژدم