چرا نیروی دریایی روسیه به چهار منطقه گسیل و مستقر گردید؟

در پشت پرده ها چه گذشت؟

حرکت ناگهانی و گسیل شدن بخشی از ناوگان دریایی روسیه به ۳ منطقهٔ مهم در تاریخ ۱۸ دسامبر ۲۰۱۲ نشان از ضرورتهای نظامی غیر قابل انکاری دارد. البته نقطهٔ چهارمی نیز وجود داشت که تنها برای جایگزینی دوره ای نیروها در سواحل لیبی بود که یک حرکت عادی توصیف میشود.

ناوگروه های روسیه و مناطق استقرار آنها به این ترتیب بوده است:

۱- دو کشتی تهاجمی بزرگ با امکانات عملیات «آبی - خاکی» و در مجموع با ۸۰۰ نیروی ویژهٔ کماندویی واکنش سریع و ۲۵ تانک پیشرفتهٔ آبی-خاکی؛ همراه با یک کشتی تانکر نظامی و یک کشتی پشتیبانی در بندر طرطوس سوریه پهلو گرفتند.

ماموریت این ناوگروه در آغاز کمک کردن به خروج ۳۰ هزار اتباع روسی از سوریه به نظر میرسید. اما با سخنان اخیر آقای سرگئی لاووروف مشخص گردید که وظیفهٔ اصلی این ناوگروه برای جمع آوری نمودن سلاحهای شیمیایی و بیولوژیکی و تحت کنترل در آوردن آنها بوده است و گویا این ماموریت با موفقیت به پایان رسیده است و اکنون روسها در حال خارج نمودن اتباع خود از خاک سوریه هستند.

۲- ناوگروه دوم که شامل بزرگترین کشتی ضد زیردریایی به طرف خلیج عدن و دریای عمان حرکت نمودند. این ناوگروه اکنون در دریای عمان مستقر شده است.

حدود یک ماه پیش در طی آخرین روزهای نبرد ۸ روزهٔ اسرائیل و حماس؛ دو حلبی شناور «نداجا» در هنگام بارگیری در بندر عباس و حرکت به طرف سودان از طرف ماهواره های اسرائیلی رصد شدند و اسرائیل اعلام کرد که این دو شناور را خواهند زد. مقامات سودان نیز پیشاپیش اعلام نمودند که این دو شناور در سواحل سودان سوختگیری خواهند نمود که سپس مشخص شد که دو شناور نظامی پاکستان نیز همزمان میخواهند در سواحل سودان پهلو بگیرند و با اولتیماتوم آمریکا و اسرائیل؛ حلبیهای شناور «نداجا» مجبور شدند برای مدت ۱۵ روز در آبهای بین المللی سرگردان بمانند. و سپس بعد از دور شدن شناورهای پاکستان از آبهای نزدیک به سودان؛ نوبت به حلبیهای شناور رژیم اسلامی رسید تا در سواحل سودان پناهنده شده و بوقهای تبلیغاتی رژیم با پراکندن شایعهٔ شکار پهپاد آمریکایی و سپس شایعهٔ ایجاد پایگاه نظامی در سواحل سودان؛ تلاش نمودند این خفت را لاپوشانی کنند.

حرکت ناوگروه دوم روسیه به سوی دریای عدن احتمالاً در این راستا انجام گرفته است که از طرف رژیم دلاوران سلحشور اسلام از آنها تقاضای کمک فوری شده است و بسیار محتمل است که این دو حلبی شناور از اینکه در محاصرهٔ زیردریاییهای اسرائیلی قرار گرفته باشند وحشت نموده و از پدرخوانده پوتین تقاضای کمک نموده اند. ناوگروه دوم روسیه بعد از رفتن به دریای عدن و اطمینان از عدم وجود زیردریاییهای اسرائیلی راه خود را به طرف دریای عمان ادامه داده است.

۳- اما مهم ترین بخش این حرکت مربوط به استقرار ناوگروه دوم (ضد زیر دریایی) در آبهای دریای عمان و پهلو گرفتن ناوشکن شاپوشنیکوف در بندر عباس باعث شد تا خبر گسیل شدن ناوگروههای روسی؛ از ردهٔ  اخبار نیمه مخفی به ردهٔ اخبار علنی ارتقاء یافته و در رادیو فردا (اینجا) و چند وبسایت امنیتی اطلاعاتی (اینجا) به صورت سطحی منتشر شود.

تحلیل خبر استقرار ناوگروههای دریایی روسیه در دریای عمان و بندر عباس

۱- حدود یک ماه پیش؛ برای اولین بار  در منابع اطلاعاتی غربی این خبر روی خط خروجی قرار گرفت که میله های سوخت اتمی نیروگاه بوشهر از سلولها خارج شده اند و دلیل آن نیز یافت شدن چند پیچ و مهره در درون سلولها بوده است و اگر این کار انجام نمیگرفت بایستی شاهد یک فاجعهٔ زیست محیطی نظیر فاجعهٔ چرنوبیل در بوشهر و خلیج فارس میشدیم که تعداد کشته های آنرا تا ۸۰۰ هزار نفر در مرحلهٔ اول حدس میزدند.

۲- آقای فریدون عباسی در پاسخ سوال خبرنگاران مبنی بر زمان عملیاتی شدن نیروگاه بوشهر از خبرنگاران خواست که دیگر در این مورد هیچگاه سوالی مطرح نکنند. این سخن آقای فریدون عباسی؛ در واقع به این معنی بود که پروژهٔ بوشهر اگر به طور کامل شکست نخورده است؛ حداقل برای مدت زمان طولانی و نامعلومی به عقب افتاده است.

۳- نخستین شک تحلیلگران مسائل اتمی ایران در ماجرای خارج شدن سوخت از سلولهای این نیروگاه به دلیل پیداشدن پیچ و مهره در سلولها به دو معنی است:

الف: خروج میله های سوخت یعنی مرگ ۱۰۰ درصد نیروگاه بوشهر. (پایان کمدی هسته ای چند پرده ای و بسیار پر هزینهٔ رژیم اسلامی).

ب: کار گذاشتن پیچ و مهره ها در سلولها نشانگر یک خرابکاری عمدی از طرف اسرائیل و یا سایر کشورهای غربی انجام گرفته است ولی به هر حال نیروگاه بوشهر مُرده است.

۴- در تحلیلهای بعدی این مسئله مطرح شد که پیچ و مهره ها  از طرف عناصر رژیم اسلامی و به طور عمدی در سلولها قرار داده شده اند تا بعد از رسیدن به مرحلهٔ هشدار؛ به بهانهٔ جلوگیری از یک فاجعهٔ انسانی و زیست محیطی؛ میله های سوخت از سلولها خارج شده و در واقع با فدا کردن نیروگاه بوشهر؛ اورانیوم را خارج نموده و به مراکز غنی سازی مانند فردو منتقل نمایند تا برای غنی سازی ۲۰ درصدی و یا بالاتر از آن آماده شود.

این تحلیل آخر اولتیماتوم احتمالی اسرائیل را برای حمله به بوشهر و به دست گرفتن کنترل اورانیوم خارج شده از نیروگاه و یا انهدام آنرا در بر داشته و احتمالاً با گزارشهای کارشناسان روسی مستقر در نیروگاه بوشهر نیز همخوانی کامل داشته است.

نتیجه اینکه به دستور شخص پوتین یک ناوگروه متشکل از یک ناو شکن و بزرگترین کشتی ضد زیردریایی روسیه به همراه کشتیهای جنگی دیگر؛ به سوی خلیج فارس حرکت میکنند و در میانهٔ راه از وضعیت سلامتی حلبیهای شناور رژیم در آبهای ساحلی سودان اطمینان حاصل کرده و به سوی خلیج فارس روانه میشوند تا ضمن جلوگیری از حملهٔ زیردریاییهای اسرائیل و آمریکا؛ خود کنترل چندین تن اورانیوم خارج شده از نیروگاه بوشهر را به دست گیرند.

جالب تر از همه اینکه: اگر نیروگاه بوشهر کاملاً مرده باشد؛ میله های سوخت اورانیوم به روسیه باز خواهند گشت و بخش خبرهای خوش هسته ای تعطیل میشود و بعد از این یک پرسش بزرگ در برابر رژیم تباهی ناب محمدی قرار خواهد گرفت که قصد رژیم از غنی سازی اورانیوم؛ در حالی که حتی یک نیروگاه هم ندارد (به فرض مرگ نیروگاه بوشهر) به چه منظوری انجام میگیرد؟

سخن آخر اینکه به یمن وجود رهبر فرزانه و معصوم و اتاقهای فکری بیت و خیمهٔ امیرالمؤمنین خامنه ای؛ روسها حسابی  هم از توبره و هم از آخور خورده اند و در نهایت نیز از نظر حقوقی نه تنها قابل پیگرد نیستند؛ بلکه این شکست مفتضحانه نیز باید از طرف رژیم  آیین تباهی ناب محمدی غورت داده شود.

کژدم