خبرهای مهم مصر

بالاخره  ارتش مصر توانست آش نذری خورهای اخوانی را از خیابانها پاک کند. این دومین شکست و آخرین شکست اخوان المسلمین خواهد بود. رفت و آمدهای مکرر پرورش دهندگان افعی ها و ارازل و اوباش اسلامی (لندن و پاریس از مراکز مهم پرورش حیوانات اسلامی به بهانهٔ دفاع از حقوق بشرهستند) تاثیری نداشت. از میان خبرها چند خبر را به صورت تصویری با شرح خدمت خوانندگان تقدیم میکنم:

آقای جان کری گفته است که با خشونت مخالف است و تنها در صورتی قابل قبول است که از طرف آمریکاییها به خاطر منافع کمپانیهای آمریکایی انجام گیرند و یا در تقسیم جهان به نفع آنها باشد. در ویتنام و افغانستان و عراق اساساً هیچ خشونتی در کار نبود و کار کار تروریستها بود و آمریکا و فرانسه و انگلستان همیشه در مبارزه با تروریسم هستند تا بشریت را نجات دهند. 

نخست وزیر انگلستان ضجّه ها و ناله های ارازل دست پروردهٔ خود را فراموش کرده و تنها از یک نفر نام میبرد که از کشته شدنش در این واویلا ناراحت شده و عمیقاً متاسف است و آنهم خبر نگار اسکای نیوز است (احتمالاً انگلو):

آقای مک کین که تعداد زیادی از اپورتو زیسیونی های خودمان به او چشم دوخته اند و میگویند که اوباما فایده ای ندارد هم قهرمان جنگ ویتنام است و هم سخرانیهای غرایی در رابطه با گسترش لیبرالیسم به جای دموکراسی دارد. ایشان نیز از موافقین سرسخت آش نذری خورهای اخوانی بود و در این وانفسا تنها چیزی که به نظرش رسیده دعواهای حزبی با آقای اوباماست:

وزیر امور خارجهٔ آلمان نیز فوری و با عجله؛ در حالی که کفشهایش را لنگه به لنگه پوشیده و به خاطر فوریت مسئله لباسهای زیر را به جای لباسهای رو پوشیده بود به تونس عزیمت فرمودند تا مرکز دوم اخوانیها را نجات دهند و یاد آور شوند که «تونه کَی زور تونه» و اگر مواظب خودشان نباشند به پیش محمد مرسی خواهند رفت:

 جمهوری اسلامی ایران نیز که میبیند غرب از عربستان سعودی تو دهنی خورده است و شاید بخواهند از عربستان سعودی انتقام بگیرند؛ فوری به عمله و اکره های ولایت فقیهی بحرینی خط داده اند که بروید جلو سفارت آمریکا و از آنها کمک بخواهید. این احمقها هم به فکر ماهیگیری از آب گل آلود افتاده اند؛ تا اهرم فشار و جبههٔ جدیدی باز کنند ولی نمیخواهند بفهمند که صنعت نفت عراق با تولید ۴ میلیون بشکه نفت در روز بزرگترین اهرم فشاری است که عربستان میتواند از آن استفاده کند؛ لذا آمریکاییها و اروپاییها فعلاً تا اطلاع ثانوی آچمز هستند تا بعداً ببینند که چه خاکی بر سرشان بریزند. البته چین هم آچمز شده است و شاید نخستین کشوری باشد که به روی عربستان سعودی لبخند بزند و از معادلهٔ سوریه صرف نظر کند.

امیدوارم که خوانندگان با «سرمایه های سیاسی» سلطنت طلبان و «جُم بوری خواهان» آشنا شده باشند.

گژدم