آیا شکستهای «سد موصل» و «آمرلی» داعش را از ادامهٔ جنگ باز میدارد؟

بگذارید اندکی به دور از جنجال و هیاهو صحبت کنیم. در این چند روز منتظر بودم تا گسترهٔ آنچه را که از طرف دستگاههای تبلیغاتی غرب و خبرگزاریهای «نعلین لیس» حاکمیت شیعیان صفوی؛  پیروزی بزرگ در «آمرلی» نامیده شده است را ببینم.

اعداد بسیار بهتر از «تبلیغات دروغین برای پیروزهای بزرگ» سخن میگویند. در تمامی تبلیغاتی که از روز نخست برای «آمرلی» مطرح بود؛ سخن از «پانزده هزار جمعیت» می شد. اگر هر خانوادهٔ عراقی را حد اقل ۶ نفر فرض کنیم (که البته از فرهنگ قبیله ای عشیره ای عراقی بدور است)؛ «آمرلی» روستای بزرگی است که حدود ۲۰۰۰ تا ۲۵۰۰ خانوار در آن زندگی میکنند. (یک محلهٔ تهران).

زمانی که از «شهر آمرلی» سخن میگویند؛ چیزی مانند «نیویورک» و یا «پکن» و یا «تهران؛ تبریز؛اصفهان» و یا حد اقل «مشکین شهر» و یا «علمدار» به ذهن خطور میکند؛ امّا «آمرلی» تنها یک «روستا-شهرک» بسیار کوچک است که به زبان ما قدیمیها به آن «قصبه» میگویند. روستایی که در کنار یک جاده قرار گرفته و چند مغازهٔ جگرکی و کباب پزی دارد که اهالی روستا به خاطر این مغازه ها افتخار «شهرنشینی» دارند.... یعنی: هیچ.

اما پیروزی در این «هیچ بزرگ تبلیغاتی» و گنده گوییهای «عصائب اهل الحق» که «ما ۸ روز است که اینجا هستیم و پیشمرگه ها تازه رسیده اند»؛ مسخرگی داستان فتح «رُم» را چندین برابر میکند.

به هر حال سپاه پاسداران و اوباما نیاز به یک پیروزی بزرگ «فوتو شاپی» داشتند که با بوق و کرنای تبلیغاتی؛ بدست آوردند.

«آمرلی» روستایی بود که حتی برای کشتار ترکمانهای شیعه؛ آن ارزش را نداشت که نیروهای داعش به آن حمله کنند و به حال خود رها شده بود تا مردمش از گرسنگی و تشنگی بمیرند. اما زمانی که به پیروزیهای فوتوشاپی و «عربده های عصائب اهل الحقی» نیاز باشد؛ «آمرلی» تبدیل به «شهرمقاوم» میشود.

خوش شانسی مردم آمرلی در این بود که  روستا-شهرکشان در چهارچوب ارضی اقلیم کردستان تعریف شده است و مردم آن اهالی واقعی کردستان نیستند و در راستای سیاستهای صدام حسین مبنی بر «بر هم زدن ترکیب جمعیتی» به آنجا کوچانیده شده اند.

دوبار شکست مفتضحانه و همراه با بوق و کرنای «سعید الصحافی» در حمله به تکریت و سپس دوبار شکست در «جلولا»؛ هم ارتش پیزوری عراق و هم سپاه توانمند پاسداران خامنه ای و هم شبه نظامیان شیعه را تشنهٔ یک پیروزی در «ناکجا» کرده بود که به کمک «شیطان بزرگ» و «شیطانهای کوچکتر» به دست آمد.
باید منتظر ادامهٔ حملات داعش بود؛ زیرا این سازمان بدون ادامهٔ حملات؛ هم دچار رخوت و فروپاشی از درون و هم دچار کمبود بوق و شیپور پیروزی برای جهان اسلام خواهد شد. داعش بدون جنگها و کشتارهای سهمگین؛ نمیتواند به زندگی خود ادامه دهد.

کژدم