آموزش بهداشت و تزریقات و معجزهٔ «خاکسترِ سیگار»

مَثلی هست که میگوید:

(حَسّنی به مکتب نمی رفت ... وقتی هم میرفت «جُمبه» میرفت.)

مثَلِ معروفِ دیگری میگوید:

(آب در کوزه و ما «تشنه لبان» میگردیم.)

مَثلِ دیگری میگوید:

«صد بار از این خانه به آن خانه دویدید ....... یک بار از این خانه به این بام بر آیید».

پرسش این است:

چرا «جُمبه»؟ ... چرا «تشنه لب»؟ چرا «راههایِ بسیار دور»؟

آنکه «جمبه» را برایِ مدرسه رفتن انتخاب میکُند؛ ... احمق نیست؛ بلکه «دروغگو» و «پلید کردار» است.
آنکه با وجودِ «کوزهٔ پُر آب» ... همچنان تشنه لب است؛ یک احمق است که «امروز» را به «فردا» میفروشد. به این احمقها باید گفت: «اگر آبِ کوزه را برایِ روزِ مبادا نگه داشته ای و امید داری که آب پیدا کُنی ....ای  اُلاغ .... آبِ کوزه را بخور تا زمانی که آب پیدا کردی؛ کوزه را دوباره پُر کُنی و کوزهٔ پُر آب برایِ همین روز است.»
آنکه راههایِ دور را برای «بخشودگی» انتخاب میکنَد؛ هم «گناهکار» و هَم «احمق» است. زیرا به قولِ خودشان: «بخشاینده»؛ از «رگِ گردن» به آنها نزدیکتر است.
آیا معنیِ این مَثلها و بسیاری «مَثلهایِ مشابِهِ دیگر» را نفهمیده اید؟ یا اینکه با پیشنهادِ «راههایِ انحرافی» میخواهید هَم «موعظه گرِ والا گُه عَر» و هم «قهرمان» بمانید و مقاله هایتان در BBC و رادیو فردا و DW و «العربیّه» منتشر شوند و جایزهٔ نوبلِ مبارازاتی بگیرید؟
آیا فکر میکنید که حتّی یک «اُلاغِ مبارز» پیدا شود که نفهمد؛ داشتنِ C4 و TNT خوب است؟
امّا بسیاری از «اُلاغهایِ مبارز» نمی فهمند و یا خودشان را به کوچهٔ علی چپ میزنند و حدّ اکثرِ نبوغ و مزخرفاتِ «فلسفهٔ مبارزاتی شان» این است که بیایید بمبهایی منفجر کنیم که «تلفاتِ انسانی» نداشته باشد.

حال برویم به سراغِ آموزشها.... البتّه بدانید که این مدرسه «جُمبه» ها هم باز است:

حتماً با «وایتکس» آشنا هستید. از این مایِع برای «گند زدایی» استفاده میکنند. این ماده میتواند هرگونه میکروب و ویروس و عفونت را در چند ثانیه بِتاراند. امّا «مصرفِ خارج از بدن» دارد. زیرا این مادّه «هوشمند» نیست و هر چه را که در اطراف ببیند؛ می تارانَد. راهِ دوری برایِ تهیّه اش لازم نیست و در هر «بقّالی» نیز پیدا میشود

در آموزشِ «لامپسازی» نیز به آن اشاره کرده ام.


حتماً با وسیله ای به نامِ «سرنگ» نیز آشنا هستید.

اگر بتوانید چند سرنگِ 30CC از «وایتکس» را در زمانِ شرکت در تظاهرات با خود همراه داشته و پس از دستگیریِ عواملِ نفوذیِ اطلاعاتی - امنیتی؛ به گردنِ آنها نزدیک به «نخاع» تزریق کنید.... آن موجود به یک «لخته گوشت» تبدیل خواهد شد.
اگر به میانِ «دنده هایِ سینه» و یا «پشت» تزریق کنید؛ بخش بزرگی از اُرگانهایِ داخلی اش را از دست خواهد داد و صدماتِ آن غیرِ قابل جبران است.
چرا باید به سراغِ C4  و TNT رفت که هم تهیّه اش بسیار مشکل است و همچنین «تلفاتِ جانبی» دارد که نه تنها اصلاً موردِ نظر نیستند؛ بلکه این تلفاتِ جانبی چه بسا از نیروهایِ «خودی» باشند.
امّا «معجزهٔ سرنگ» این است که «نقطه زَن» است و دقیقاً فقط «دشمن» را از میدان خارج می کُند.
شاید بپرسید که حال چرا «وایتکس»؟ ... مگر «چاقو» نمیتواند کارساز باشد؟
چاقو حتماً زخمی میکند. امّا اگر زخم به «مرگ» و یا «زخمهایِ عمیق در نقاطِ حسّاس» (مانندِ تاندونها) ختم نشود؛ دشمنِ شما پس از چند روز؛ بارِ دیگر در  خیابانها با شما خواهد جنگید.
امّا «وایتکس» تا جایی که میتواند؛ همهٔ «بافتها» را ویران میکُند. این ویرانیهایِ  درونیِ قابلِ ترمیم نیستند.

این پاراگراف را از وبلاگِ «کارزار ایران» به عاریه گرفته ام:

در صحنۀ نبرد اگر نتوانید نیروهای دشمن را حذف کنید، آنها بار دیگر بعد از استراحت و دیدن آموزشهای بهتر، کار آزموده تر از پیش دوباره به جنگ شما خواهند آمد، که این بدان معنی است که شما یک نبرد را دوباره میجنگید و اگر به همین سان پیش روید، پیروزی از آن دشمنان و شکست از آن شما خواهد شد. پس زمانی که به رزمگاه وارد میشوید تنها کشته ها و لاشه های دشمن را بشمارید، همچنانکه آنها کشته ها و اسیران شما را میشمارند.

در نبردهایِ خیابانی؛ حتماً تعدادی از مبارزان زخمی میشوند و به ناچار به بیمارستان منتقل شده و در آنجا دستگیر میشوند.
در واقع رفتن به بیمارستان؛ یعنی رفتن به درونِ «دام».

آیا تا به حال به معجزهٔ «خاکسترِ سیگار» فکر کرده اید؟

«خاکسترِ سیگار» یک مادّهٔ «خون بَند» است و اگر با «پودرهایِ آنتی بیوتیک» مخلوط شود؛ میتواند  از «عفونتِ زخم» جلوگیری کُند. پودرهایِ آنتی بیوتیک را میتوانید از  «کپسولهایِ آنتی بیوتیک» تهیّه کنید. نیازی به «انشتین بودن» نیز ندارد و بسیار دست یافتنی است. البتّه نمیدانم که امروزه نیز «پودر پنی سیلین» به صورتِ «فلّه ای» فروخته میشود یا نه؟ زمانی که من در ایران بودم فروخته میشد.
در صورتی که نیاز به «خون بندیِ آنی» و جلوگیری از «عفونت» داشته باشید و ناچار نشوید زخمیها را به بیمارستان و دستگیر شدن هدایت کنید؛ مخلوطِ این ۲ ماده بسیار مؤثر است.

طرزِ تهیّه:

۱- جورابِ زنانه که به «جورابِ شیشه ای» معروف هستند تهیّه کرده و آنرا در اندازه هایِ مختلف بِبُرید و  طوری بدوزید که چیزی شبیهِ انگشتانهٔ دستکش شوند. این انگشتانه ها باید  در قطرها و طولهای مختلف  دوخته شوند.

۲- خاکسترِ سیگار را با پودر آنتی بیوتیک مخلوط نموده و سپس با اندکی آبِ مقطّر ؛ خمیر کنید. سپس در درونِ انگشتانه هایی که از جورابهایِ زنانه ساخته اید؛ بریزید و فشرده کنید و خُشک کنید.

۳- این محصول میتواند برایِ زخمهایِ عمیق و یا نیمه عمیق بکار رود.

۴- مخلوطِ خاکسترُ سیگار و آنتی بیوتیک ؛ به ترمیمِ بسیار سریعِ زخم منجر میشود.

لذا «خاکسترِ سیگار» را دور نریزید. بلکه جمع کنید.

کژدمِ خون بند.