۱۳۹۳ مهر ۱۴, دوشنبه

غمتان در نهانخانهٔ دل نشیند

غمتان در نهانخانهٔ دل نشیند


غمت در نهانخانهٔ دل نشیند






غمت در نهانخانهٔ دل نشیند





به دنبال محمل؛ چنان زار گریم
به دنبال محمل چنان زار گریم

که از گریه ام؛ ناوه بر گل نشیند

کژدم


۳ نظر:

  1. وامصیبتا تنها نماد زیبای مقاومت در برابر وحشیهای داعش در حال شکسته شدن هست چه زیبا بودند این نمادهای حیات و استقامت و زیبایی در برابر مرگ و ارتجاعو زشتی.....چه عمر کوتاهی داشتند

    پاسخحذف
    پاسخ‌ها
    1. عمر آنها کوتاه نبود. میگویند که شهری داریم که به اشتباه «سنندج» نامیده میشود و مردمش ظاهراً کرد هستند ولی هنوز هم از خایه های قرمساقی به نام «مفتی زاده» (جاش) و بنیانگذار مکتب کتاب کثیفی به نام «قران»؛ آویزان هستند. نام واقعی این شهر «ژِنَ دژ» (دژ زنان) است. زنان کوبانی همانها هستند. عمرشان به بلندای تاریخ است.
      اما عمر «کردهای قلّابی سنندج» بسیار کوتاه است و کردهای قلّابی «کرمانشاه» نیز به گور رفته اند.

      حذف
  2. به این دو وبسایت شنگول و منگول نگاهی بیندازید:
    چند نفر در سوئد برای کوبانی راهپیمایی کردند.

    http://www.komala.org/farsi/


    http://www.kurdistanmedia.com/farsi/

    پاسخحذف