برایِ شرایط جنگی آماده شوید

برخی از تحلیلگران میگویند که رژیمِ شیعی با برگزاریِ مانور نظامی مشترک با روسیه و چین و حضورِ کمرنگِ کرهٔ شمالی در این مانورها به آمریکا این پیغام را صادر کرده است که در زیر چترِ حمایتیِ چین و روسیه قرار دارد و غیرِ قابلِ تهاجم شده است. برخی از تحلیلگران نیز  میگویند که چین و آمریکا با این مانورِ نظامی به آمریکا پیغام فرستاده اند که  در یک جنگِ احتمالی از رژیمِ شیعی حمایت خواهند نمود. هر دو گروه از این تحلیلگران این مانورِ مشترکِ دریایی را پیامی خطرناک و بازدارنده  به آمریکا میدانند.

امّا کژدم میگوید: نَه روسیه و نَه چین با این مانورِ مشترک؛ «چک سفید» به رژیمِ شیعی نداده اند و «انگلِ فرزانه» تعهداتی را پذیرفته است تا بتواند این ۲ کشور را به عنوانِ آخرین پشت و پناه حفظ کند. لذا این مانور آنچنان نیز که گفته میشود خطرناک نیست و پیغامی که آمریکا در بحبوحهٔ این مانورِ دریایی با بمبارانِ اوباشانِ شیعهٔ عراقی به «رژیم انگلِ فرزانه» فرستاد را به همهٔ شرکت کنندگان در این مانورِ مشترک نیز فرستاده  و به قولِ آمریکاییها به آنها گفته است:
 Bring it on.

حتّی اگر  ضرب العجلِ  خروجِ رژیمِ شیعی از برجامی که وجود ندارد را در کنارِ  ماجرایِ مانور مشترکِ دریایی قرار داده و سخنانِ آقایِ لاوروف و وزیرِ امور خارجهٔ چین را پس از ملاقات با «اوباش ظریف»  را به آن اضافه کنیم؛ نتیجهٔ ترکیبِ این عوامل؛ بازهم آنچه که «پیامِ خطرناک» خوانده میشود را بدست نمیدهد. امّا به ما میگوید که: «انگلِ فرزانه» از وحشت به شدّت به خود ریده است. این مانورِ نظامیِ مشترک» تقریباً شبیهِ همان «فوتوکُپی مقدّس» است که آقایِ پوتین در تابوتِ سبز برایِ «انگلِ فرزانه» هدیه آورد و اوباشانِ رژیم در بوق و کرنا دمیدند که «نسخهٔ دستخطّ منحصر به فرد» بوده است و ناگهان یک نفر از مقاماتِ حکومتیِ روسیه گفت که: «نسخهٔ اصلی نیست و فوتوکوپی است» و به هیکلِ همهٔ اوباشانِ شیعه مسلک رید. زیرا مشخّص شد که ارزشِ «تابوتِ سبز» بیشتر از محموله اش بوده است. 

آنهایی که به این «مانور مشترک»  امید بسته اند؛ ۲ مسئله را به نمایش میگذارند:

۱- در شرایطِ بحرانیِ شدیدی قرار دارند که به هر خس و خاشاکی چنگ می اندازند تا به اوباشانِ تحتِ امرشان دلداری بدهند.

۲- اوباشانِ تحتِ امرِ آنها آنقدر احمق هستند که فکر میکنند روسیه و چین  با آمریکا و یا عربستان و اسرائیل به طورِ مستقیم درگیر خواهند شد.

حال این پرسش مطرح میشود که اگر این مانورِ مشترک به اندازهٔ «آبدوغ» نیز ارزش ندارد؛ پس آماده شدن برایِ شرایط جنگی چه صیغه ای است؟  

دلایل

۱-  دولتِ ترامپ تا ۲ روزِ پیش تقریباِ به هیچیک از تحریکاتِ رژیمِ انگلِ فرزانه؛ پاسخِ نظامی نداده بود. امّا اکنون ورق برگشته است.

۲- اینبار برخلافِ تصوّری که رژیمِ شیعی دارد؛ حمله به هر نفتکشی و یا حمله به عربستان و امارات نیز از طرفِ آمریکا پاسخی نظامی خواهد داشت.

۳- بمبارانِ مواضعِ اوباشانِ شیعه مسلکِ عراقی نشان میدهد که مراحلِ سازماندهی و برنامه ریزیهایِ نظامی آمریکا در منطقه تقریباً به پایان رسیده است و به طورِ کامل آمادهٔ عکس العمل و یا حتّی حملهٔ پیشگیرانه است.

۴- همهٔ مقاماتِ اسرائیل و وزارتِ دفاعِ امریکا ماههایِ آینده را ماههایِ سرنوشت ساز برایِ رژیمِ شیعیِ حاکم بر ایران ارزیابی میکنند که با حمله به پایگاههایِ «کتایب حزب الله» کلید خورد و اکنون در انتظارِ «Feedback» از طرفِ «انگلِ فرزانه» و «حاجی بادمجان» نشسته اند.

۵- در آیندهٔ نزدیک فشارهایِ نظامی  بر فشارهایِ اقتصادی اضافه خواهند شد و رژیمِ شیعی را به جایی خواهند کشانید که یا به «گُه خوردن» بیفتد و یا «دیوانه» شود.

به قولِ ترامپ: «اگر مذاکره کنند خوب است. اگر مذاکره نکنند باز هم خوب است».

کژدم