«رویترز» و نیروهایِ «برگوزیدهٔ» سپاهِ معظّمِ قُدس در عراق

 همهٔ تان داستان را شنیده و خوانده اید. امّا چون «رادیو فردا» مرا خیلی دوست دارد و من نیز عاشقِ آنها هستم؛ این خبر را به نقل از رادیو فردا منتشر میکنم.

https://tinyurl.com/3zcyumcs

از اینکه این «لینک» اسم رادیو فردا را ندارد؛ نترسید... آنها خیلی «ملوس» هستند....

روزی ملّا نصرالدّین در روزِ «عاشورا» آشِ نذری خورده و بلافاصله دِل درد و دِل پیچه و«اسهال» گرفته بود و در به در به دنبالِ «مسجد» میگشت تا «عبادت» به جا بیاورد. امّا چون در این مسیر «کنترل و فرماندهی» را از دست داده بود .... همینطوری؛ «اَزِش می رفت».... یک نفر از او پرسید:

«ملّا جون» شنیدم که «آشِ نذری» میدن... میدونی کجاست؟

ملّا «خطِّ ریغَ»ش را نشان داد و گفت: همین «لینک» را بگیر و برو..... به «خانهٔ پخشِ آشِ نذری» مشرّف میشوی....

گذشته از این داستان؛ مراکزِ دیگری نیز به «باز پخشِ آشِ نذری» پرداخته و هر یک از آنها رویِ «نخود»؛ «لوبیا»؛ «عدس»؛ «رشته» و... سایرِ مخلّفاتِ آش تمرکز کرده اند. لذا بهتر است که همهٔ «روایتها» را بخوانید.

مجموعهٔ همهٔ روایتها (آشِ نذری) این است:

(پس از قتلِ «حاجی بادمجان میرزا قاسمی»؛ گروهبان قاآنی دست به تاکتیکِ عجیب و غریبی زده و بهترین نیروهایِ وفادار و بسیار آموزش دیده (رامبوها) را از میانِ شبه نظامیانِ شیعهٔ عراقی که تحتِ حمایتِ رژیمِ شیعیِ ایران هستند را جمع آوری نموده و در گروههایِ چند ۱۰۰ نفره سازماندهی کرده است و همهٔ عملیّاتهایِ «خیلی خیلی و بسیار بسیار خیلی پیچیده» توسّط همین «رامبوها» انجام میگیرند.)

«رویترز» این روایتها را از زبانِ «مقاماتِ امنیّتیِ عراق» و «فرماندهانِ گروههایِ شبه نظامی» تعریف میکند و کار به جایی میرسد که گفته میشود: «۲۵۰ نفر از این افرادِ بسیار ناشناخته» به لبنان رفته و «آموزشهایِ عجیب و غریب و محیّر العقول» دیده اند... گویی که این «۲۵۰» مانندِ شُتُرها فقط «نفر» بوده اند. زمانی که به «اعداد» میرسیم؛ اعداد سخن میگویند. لذا این «۲۵۰» مانندِ «گونیِ سیب زمینی» نیستند و حتماً «نفرهایِ شناخته شده»ای باید باشند. مگر آنکه آن «تاکتیکِ جدیدِ ادّعایی» فقط یک داستانسرایی برایِ «فریب» است و گروههایِ شبه نظامیِ عراقی میخواهند از زیرِ تیغ فرار کرده و اتّفاقات را به «حپروت» (گروههایِ رامبوها) حواله دهند.

سناریویِ دوّم به پس از ماجرایِ قتلِ «حاجی بادمجان» مربوط میشود که «گروهبان قاآنی» به جایِ چمدانهایِ پُر از دلار به هدیه کردنِ «انگشترِ نقره» در میانِ مزدورانِ عراقی پرداخت. البتّه از روز روشنتر است که اینگونه گروههایِ مزدوری (عمقِ استراتژیکِ امپراتوریِ صفوی) برایِ «انگشترِ نقره» مزدوری نمیکنند و حتماً پاسخِ دَرخوری به «گروهبان قاآنی» داده اند که: داداش اینجوریها نمیشه.... زن و بچّه نون میخواد.

 لذا «گروهبان قاآنی» به تشکیلِ «گروههایِ رامبو» روی آورده است. زیرا هزینهٔ اینگونه از مزدوران بسیار کمتر از هزینهٔ ۱۰ ها هزار مزدورِ «بخور و بخواب» است که فقط «مگسانِ دورِ شیرینی» هستند.

در ظاهر نیز چنین به نظر میرسد که «گروهبان قاآنی» برایِ خودش «انشتین»ی است که پس از «حاجی بادمجان» استعدادهایش در حالِ شکفتن هستند؟؟!!!

امّا زمانی که تعدادی از فرماندهانِ این گروههایِ مزدوری؛ این پروژه را بدونِ نام بردن از آن «۲۵۰ نفرها» افشا میکنند؛ در واقع به «گروهبان قاآنی» پیام میفرستند که: (پایت را از گلیمَت درازتر نکن ... یا پولِ ما را بده و یا اینکه: «سیکیمین تَئرسَه ئوزی»). البتّه اینکه گفته میشود این گروهها در قتلِ «حاجی بادمجان» نقش داشته اند؛ یک افسانه است و رژیم به خوبی میداند که «گِرایِ اصلی» را «روسها» داده اند و شاید عدّه ای از اعضایِ این گروهها در حدّ «پادو» همکاری داشته و یا نداشته اند. امّا نامهٔ فوقِ محرمانهٔ انگلِ فرزانه به آقایِ پوتین  و اظهارِ این جملهٔ طلایی که «ما نظرمان در رابطه با روسیه تغییر نکرده است»؛ فقط به یک «حادثهٔ بسیار درد آور» که روسها یکی از عواملِ کلیدیِ آن بوده اند اشاره دارد و این حادثهٔ «درد آور» نقشِ روسها در قتلِ «حاجی بادمجان» بوده است.

لذا در این سناریو؛ تنها دلیلِ تشکیلِ این گروههایِ «رامبو» فقط تَه کشیدنِ بودجه هایِ لایه به لایهٔ  نظامی است و به هیچ وجه «تاکتیکِ جدیدِ مشعشع و خارق العاده» نیست. تقریباً همهٔ مسیرها و منابعِ تولید و ترانزیتِ موادّ مخدّدر که یکی از منابعِ درآمدِ سپاهِ قدس بود «لو» رفته اند و در یک سالِ اخیر بیش از ۱۷ تُن از موادّ مخدّرشان در کشورهایِ گوناگون  مصادره شده است.

چین نیز خریدارِ «خدماتِ مزدوریِ مشعشعِ سپاهِ پاچاهارداران» نیست و به «مسیرِ امنِ انرژی» و غارتِ منابعِ زیرزمینیِ ایران نیاز دارد.

لذا اگر اندکی دیگر این «گنجشک» را فشار دهند؛ به خودش خواهد رید.

کژدم