در مقالهٔ کوتاه دیروز نوشتم که احمدی نژاد به یک سه راهی رسیده است و هر سه راه و احتمال ریسکها و امکان موفقیتهای هرکدام را به طور خلاصه توضیح دادم اما بر اساس نوشته های یک وبلاگ به نام « دست نوشته های یک دانشجو» که گویا از ولایت مداران است و نام صاحب وبلاگ « امیر حسین ثابتی» است ( البته مطلب فیلتر شده است)؛ گویا احمدی نژاد تحصن کرده و سه خواسته را مطرح نموده است :
۱- بازگشت مشائی به معاونت اول ریاست جمهوری.
۲- وزیر اطلاعات باید برود.
۳- سعید جلیلی از شورای امنیت ملی باید برود.
توضیح کامل را از « این لینک » بخوانید.
بر طبق این نوشته احمدی نژاد « راه سوم » را برگزیده است و چه بسا بخواهد مسائل را با مردم در میان نهد.
اگر احمدی نژاد به راه سوم در مقالهٔ قبلی برود و یک دور خیز بردارد؛ یک جنبش نوین در راه خواهد بود که گرچه پر تلفات خواهد بود اما این پتانسیل را دارد که کار «ولایت وقیح» را یکسره کند.
اگر احمدی نژاد « راه سوم» را انتخاب کند احتمال شکاف علنی در درون « سپاه پاسداران» بسیار بالا خواهد بود و سخنان « سالار آبنوش » سریعتر به واقعیت خواهد پیوست.
هر گامی و به هر شکلی که «ولایت وقیح» را از اریکهٔ قدرت پایین بکشد و به تبع آن سلسله خانواده های زالو صفت هزار فامیل را که در زیر عبای «ولایت وقیح» به چپاول و غارت از یک سو و سرکوب مردم از سوی دیگر مشغولند را به زندانها روانه سازد؛ یک گام بزرگ برای رهایی از دستهای اهریمنی «حاکمیت ننگین اسلامی» خواهد بود.
تمامی نیروهای آزادیخواه باید از این موقعیت نه تنها کمیاب ؛ بلکه نایاب حد اکثر استفاده را ببرند.
اما سوال این است که آیا «صفوی نوین» آن خیز بزرگ را برخواهد داشت؟ یا نه؟
نظر شخص من این است که صفوی نوین باید « راه اول» را انتخاب کند و تا زمان سرنگونی رژیم اسد در سوریه و ظاهر شدن تبعات آن در میان سردمداران رژیم ایران صبر کند.
نظر شخص من این است که صفوی نوین باید « راه اول» را انتخاب کند و تا زمان سرنگونی رژیم اسد در سوریه و ظاهر شدن تبعات آن در میان سردمداران رژیم ایران صبر کند.
کژدم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر