رژیم بعد از شکست در «پروژهٔ بحرین» به تکاپو افتاده است

بعد از مدتها تلاش از طریق «دیپلماسی پنهان» و تهدیدهای توخالی مجلس و وزارت امور خارجه؛ بالاخره  علی اکبر صالحی  صدای تشت شکست «پروژهٔ بحرین» را به گوش همگان رسانید و از در دیپلماتیک «بخیهٔ زخمهای روابط» بر آمد ( اینجا ) ؛ اما رژیم بعد از این شکست به تکاپوی جدید و با «ماهیت تهاجمی» روی آورده است که در یک سوی آن میتوان عربده های توخالی  «مقتدی الصدر» برای شروع نبرد با آمریکا قرار دارد و در سوی دیگر دمیدن در کرنای به راه انداختن «انتفاضهٔ فلسطینی» که البته از مدتها پیش شروع گردیده است تا بتواند در سایهٔ این دو حرکت تهاجمی؛ رژیم «خاندان اسد»  که همچنان اسیر بحران داخلی ا ست را از سقوط پیش بینی شده نجات دهد و «هلال شیعی» را از خطر ریزش نجات دهد. آنچه که مسلم است این است که با باخت در «پروژهٔ بحرین» ؛ رژیم «دلاوران اسلام» نشان دادند که هر آنچه که در رابطه با «بستن تنگهٔ هرمز» در چند ساعت تنها در حد «عربده های توخالی» بوده است ( در این رابطه «تواناییهای سپاه از رویا تا واقعیت» را در هنر جنگیدن بخوانید) و شدیداً از روی آوردن به «جنگ» پرهیز دارند و این آن چیزی است که در «پروژه های بعدی آمریکا و اروپا» به آن «اهمیت داده خواهد شد»؛ البته رژیم  این را به خوبی میداند و برای پیشگیری از هرگونه تلاش احتمالی قدرتهای اروپایی و آمریکا در جهت به راه انداختن «جنگ مستقیم» بار دیگر به دمیدن در بوق و کرنای «جنگ غیر مستقیم» روی آورده است. 

آنچه که در روزهای اخیر در سکوت نسبی خبری برگزار شده است «تنشهای سنگین» بین حماس و جهاد اسلامی و اسرائیل میباشد. اسرائیل اخیراً سلاح ضد موشک «Iron Dome » را در مرزهای خود با غزه به آزمایش در آورد که در این مرحله گویا چندان موثر هم نبوده است ولی با حملات توپخانه و هلیکوپترهای جنگی و بمباران توانسته است ۱۷ تن از فرماندهان «حماس» و «جهاد اسلامی» را به قتل برساند که چند تن از آنها از فرماندهان اصلی حملات موشکی فلسطینیها میباشند و به همین خاطر «حماس» تقاضای آتس بس نموده است که هنوز از طرف اسرائیل پاسخی به آن داده نشده است. خبر دیگر آنکه دستگاه دیپلماسی مصر با «محمود عباس» در حال تماس است ؛ تا آنها را راضی به شناسایی رسمی «غزه» نماید و ای دو گروه اصلی فلسطینی را دوباره متحد سازد. از طرف دیگر نماینده و یا نمایندگانی از سوی دستگاه روابط خارجی مصر با «خالد مشعل» و «عبدالله رمضان سلاح» در سوریه دیدار کرده اند. بعضی اخبار تایید نشده نیز از «حملهٔ قریب الوقوع» زمینی اسرائیل به غزه خبر میدهند ؛ این منابع معتقدند که تنها با حملهٔ زمینی است که اسرائیل خواهد توانست «زیرساختها» و انبارهای موشکی «حماس» و «جهاد اسلامی» را نابود سازد و در غیر این صورت با عملیات «پاسخگویانه» نخواهد توانست این دو گروه را زمین گیر سازد.

در صورت وقوع چنین جنگی؛ در شرایطی که همهٔ کشورهای خاورمیانه مشغول «بحرانهای داخلی» خود هستند؛ شاید به نتیجه ای که رژیم اسلامی ایران انتظار دارد نینجامد و چه بسا در این دور جدید نبرد؛ «حاکمان غزه» نتوانند فریاد و فغانشان را به گوش جهانیان برسانند.

خبر بسیار مهم دیگری که در رابطه با «تظاهرات مردم سوریه» در روز جمعه اتفاق افتاد و با سکوت خبری برگزار گردید؛ اول وسعت جغرافیایی تظاهرات بود که در ۲۵ شهر اتفاق افتاد و دوم اینکه علاوه بر تعداد احتمالی ۳۰ نفر از مردم که توسط نیروهای سرکوب رژیم اسد کشته شدند؛ حدود ۲۰ نفر نیز از افراد نیروهای سرکوب رژیم اسد توسط مردم به قتل رسیده اند که این بخش را در هیچیک از بولتنهای رسمی خبر گزاریها منتشر نکرده اند و آنچه که در اخبار خبرگزاریهای رسمی آمده است ؛ این گمان را ایجاد میکند که گویا «جنبش مردم سوریه» در حال خاموش شدن است و این مسئله نشان میدهد که هنوز هیچ یک از طرفین اروپایی و آمریکایی در رابطه با رژیم سوریه به یک توافق همه جانبه دست نیافته اند و لذا در شرایط کنونی نمیخواهند «جنبش مردم سوریه» را پوشش خبری بدهند. اما آنچه که مسلم است «مردم سوریه» هر روز مصمم تر و راسخ تر به خیابانها می آیند و کشتن ۲۰ تن از افراد نیروهای سرکوب؛ خود گواه این مدعا است.