آیا سپاه به شدت ترسیدهٔ اسلام جرأت دخالت مستقیم در سوریه را دارد؟

 دو سال پیش از این؛ های و جنجال و عربده های سپاه و بسیج و حواریون آخرین ولی فقیه تاریخ؛ به آسمان رفته بود و برای چشم آبیهای آمریکایی سفارش ۲۰۰ هزار تابوت و گورستانهای آماده میدادند؛ اما زمانی که نیروهای آمریکایی ادامهٔ ماندن در عراق را به قانون « کاپیتولاسیون» گره زدند؛ سپاهیان به شدت ترسیدهٔ قدس که روزی فرماندهشان خود را سفیر کبیر امورخاورمیانه میخواند؛ با هزار زور و زحمت دولت عراق را متقاعد ساختند که قرارداد تمدید استقرار نیروهای چشم آبی در عراق را امضاء نکنند؛ همین سرداران شجاع اسلام در جریان زیدی های حوثی یمن نیز بی سر و صدا کنار کشیدند. و در برابر ماجرای بحرین نیز با هیاهو و جنجال کفن پوشانی که با قایق ماهیگیری روانهٔ بحرین میشدند و مسافرت انتحاری شان تا سواحل جنوبی خلیج فارس و آنهم از خاک ایران فراتر نرفت و سایر کفن پوشان نیز در خیابانهای قم راهپیمایی عربده به راه انداختند و سپس به خواندن تحریرالوسیله مشغول گشتند؛ همگان دانستند که مرز شجاعت سرداران رشید اسلام گاهی از مرزهای شهر قم هم فراتر نمیرود.

دکترین داهیانهٔ سردار جعفری در رابطه با موزاییکی کردن سپاه پاسداران؛ کار را به جایی رسانیده است که اکنون هر موزاییکی سازی میزند؛ جزایری میگوید دخالت مسلحانه میکنیم و وحیدی میگوید خفه شو... مَردَک... ببخشید بچه است نمیفهمه؛ شما به بزرگیتون ببخشید... مطمئن باشید که ما نیرو نمیفرستیم. در همین هفته های اخیر بود که طبلهای بستن تنگهٔ هرمز از صدا افتادند و قضیه را آخرالامر به «استخارهٔ خامنه ای» متصل نمودند. بزرگترین رشادتهای قاسم سلیمانی و سپاه قدس همانطور که بارها گفته ام؛ پخش پول میان سنی های عراق برای کشتار شیعیان و دادن پول به شیعیان برای کشتار سنی ها بود و آنهم تنها شیعیان و سنی های بی دفاعی که در واویلای بعد از فروپاشی سیستم حکومتی در به در به دنبال نان شبشان بودند.

اما مسئله دخالت نکردن و عربده کشیهای بی خاصیت سرداران رشید اسلام نیست؛ گویا دیگران میخواهند دخالت کنند و البته نه به شکل آشکار بلکه به شکل جنگ نیابتی گسترده تر  و تضعیف بیشتر رژیم بشار اسد تا جایی که نماندنش به یک تلنگر بسته باشد.

از این روست که « البغدادی پنجم» در عراق ظهوری مجدد میکند تا به اندازهٔ کافی شیعیان عراق و سپاه بدر و مهدی و امثالهم را به درد خود مبتلا سازد که دیگر فیلشان یاد سوریه نکند. برای همین هم هست که وحیدی به جزایری گفت: خفه شو بچه.

از سوی دیگر موسسهٔ ظاهراً مستقل RUSI که یک منبع تحقیقاتی و تحلیلی نظامی امنیتی است اعلام کرده است که احتمال دخالت نظامی نیروهای خارجی در سوریه بسیار بالاست. این سخن به این مفهوم نیست که کشورهای خارجی دیگر از بازی قایم موشک با بشار اسد خسته شده اند؛ بلکه این نوع گویش تنها یک معنی دارد و آن اینکه؛ نیروهای خارجی با اعزام نیروهای ویژهٔ خود در طول این ۱۷ ماه توانسته اند زمینه های دخالت نیروهای خارجی را فراهم سازند؛ از قبیل آموزش نیروها و کمکهای اطلاعاتی و نظامی به نیروهای مبارز سوری بر علیه رژیم بشار اسد و همچنین سازماندهی شبکه های وسیع رزمی و اطلاعاتی خفته که تنها منتظر زنگ ساعت هستند تا بیدار شوند.

مسئلهٔ دیگر اینکه مشکل منابع مالی رژیم اسلامی ناب محمدی (البته شیعه مسلک) چنان در حال اوج گرفتن است که نشستهای پشت درهای بسته به یک کار روزمره تبدیل خواهد شد. مبادلهٔ نفت در برابر برنج باسماتی پاکستانی و گندم و ادویه جات و ترشی جات هندی و مبادلهٔ نفت در برابر چسب پنچرگیری و دوچرخه و تراکتور چینی؛ کار را به جایی خواهد رساند که ما بزرگترین ذخیرهٔ دوچرخه و چسب پنچرگیری و فشفشه آلات و ترشیجات جهان را داشته باشیم و نام ایران در کتاب رکورد Guinness ثبت شود. 

مسئلهٔ دیگر اینکه روسها و چینی ها هر چقدر هم خر باشند میدانند که هیچ کشور خارجی به صورت عریان وارد معرکه نخواهد شد؛ مگر در لحظات آخر و بهتر است که آنها به سناریوهای بعد از اسد فکر کنند.

بازهم مسئلهٔ دیگر اینکه همین سردار «اس ـ ام ـ اس» سلیمانی؛ اخیراً به سید حسن نصر الله گفته بود که خفه خون بگیرند و همینطوری کشکی پشمی وارد عمل نشوند. من فکر میکنم که حسن نصر الله تا زمان مسافرت دائمی به ایران؛ همچنان در حالت خفه خون خواهد ماند.

نتیجه اینکه: سپاهیان رشید و به شدت ترسیدهٔ اسلام؛ جرأت دخالت مستقیم در سوریه را نخواهند داشت و مانند ماجرای بحرین از مرزهای کشور «قم» فراتر نخواهند رفت و در چند روز اخیر هم برای خاک پاشیدن به چشم بسیجیهای جان بر کف؛ باز هم دود و گرد و غبار « دفاع از مسلمانان برمه» را به راه انداخته اند تا همچنان مبارز و پرتوان جلوه کنند.

هی.... قاسم سلیمانی.... مگه دو بار بهت نگفتم که برگرد برو خونه؟ گوش نکردی.... بفرما.

کژدم