آیا اروپایی ها بیدار میشوند؟ یا آسپرین میخورند؟

جنبش اروپایی «پگیدا» بر علیه مهاجرین «مسلمان» که نخست به «گدایی» به درگاه کشورهای «لیبرال» پناهنده شده و سپس به خاطر «بی لیاقتیهای خود» و «کثافات معدهٔ اسلامی»؛ نمیتوانند در جوامع غربی به «زیستی مسالمت آمیز» و جذب شدن در این جوامع نائل شوند؛ لذا در پایین ترین لایه های اجتماعی به زندگی انگلی خود ادامه میدهند و از تمامی امکانات آن کشورها در رابطه با «فقر زدایی» به صورتی خائنانه استفاده میکنند (حقوق بیکاری و حقوق فرزندان) و با استفاده از «قوانین لیبرالی» برای خود و عقاید کثیفشان «حق حیات» قائل هستند؛ بوجود آمده است. این روند برای هر دو طرف «میهمان پذیر» و «میهمان ناشایست» همیشه یک روند درد آور است؛ بویژه زمانی که به عنوان یک «میهمان نالایق و خائن»  نه تنها به ریش «میهمان پذیر» چسبیده ای؛ بلکه فکر میکنی «انسان» هستی و ارزشهای تو نادیده گرفته شده اند .... ولی در واقع یک «انسان سان عقبمانده» هستی که حتی به «جایگاه طبیعی اجتماعی خویش» اعتراض داری؛ زیرا حتی مفهوم «جایگاه»  را نیز نمیدانی ..... زیرا هرگز فاصلهٔ میان «انسان» و «انگلی در شکل انسان» را در نیافته ای؛ زیرا هرگز نمیخواهی بفهمی که سرزمینت و حکومت آنرا «کثافات معدهٔ» تو ساخته اند. حال با این «کثافت معده» کدامین سرزمینها را میخواهی به «مستراح اسلامی» تبدیل کنی؟

این روند؛ ماجرای واقعی تمامی «انسان سانها»یی است که نه تنها نتوانسته اند «خود» و «کشورشان» را بسازند و زیستگاه خود را به «لجنزار» تبدیل کرده اند و برای «تبرئهٔ خویش»؛ سیاستمداران و «امپریالیسم جهانخوار» را بهانه قرار میدهند... اکنون در کشور میهمان پذیر؛ «طلبکار» هم هستند.

«اسلام زدایی» در اروپا یک ضرورت در حدّ «ریشه کنی مالاریا» است. «ریشه کنی مالاریا» یک شوخی و یا یک «التیام موقت» نیست؛ بلکه یک «ریشه کنی» است .... و «ریشه کنی» از نظر «پشّه ها» و «ویروسها» و «میکروبها» و «لجنزارها»... بسیار بیرحمانه است. البته به طور طبیعی و بنا بر اصل «تنازع بقا» ... حق هم دارند. امّا دیگرانی که سالیان دراز تلاش کرده و به یک «زندگی نسبتاً متوازن» رسیده اند نیز حق دارند که «انگل زدایی» کنند. مانند خانه تکانی نوروز.... مانند شستن ظروف بعد از آلوده شدن .... مانند استفاده از «پنیسیلین» برای کشتار دسته جمعی «میکروبها» و عفونتهایی که به عنوان «عوارض جانبی گسترش میکروبها» شناخته میشوند.

تا زمانی که حکومتهای غربی آبگوشتشان را با «عفونت اسلامی» آغشته میکنند؛ «جنبش پگیدا» موفق نخواهد شد. «جنبش پگیدا» باید بسیار رادیکال تر عمل کند و تمامی مساجد و حسینیه های مسلمانان را در سراسر کشورهای غربی با خاک یکسان کنند و پرسش نهایی أنها از مسلمانها باید این باشد:

آیا می خواهی با این جامعه به صورتی هماهنگ زندگی کنی؟ آیا می خواهی بخشی از این جامعه باشی؟ .... یا می خواهی که کثافات معدهٔ اسلامی خود را به کشور «میهمان پذیر» تحمیل کنی؟

این یک پرسش بسیار منطقی و بسیار سخت است. مسلمانها یا باید به عنوان «گدایانی که کشورشان را به دست خود به مستراح تبدیل نموده و اکنون میخواهند از آن مستراح خودساخته فراتر کنند» به این پرسش سخت پاسخی درخور دهند..... و یا به «مستراح های خود ساخته شان» باز گردند.

«جنبش پگیدا» باید بسیار رادیکال تر با این مسئله برخورد کند. زیرا «اوباشان مسلمان شیعه و سنّی» هرگز توانایی تبدیل شدن به «انسان» را ندارند.

کژدم