هُنَر نَزدِ ایرانیان است و «بَس» (بخشِ دوّم)

آنکه خود را «هنرمند» می نامَد؛ باید «آفریننده» باشد. وَ گرنه؛ «بوزینه» است.
تمامی آنچه که مردم را به «خدا پرستی» میکشاند؛ «قدرتِ آفرینندگی» است.
با این تعریفِ واقعی؛ «هنرمند» باید «خُدا» باشد... وَگرنه عَرضهٔ «تکنیک» در بازارِ «مکاره» را نمیتوان «هنر» نامید.

«میکل آنژ» و «لِئونارو داوینچی»؛ هنرمندان بودند. زیرا «تناسبِ طلایی» (Golden proportion = Golden Ratio)  را «کَشف» و معرّفی کردند.

«موریس اِشِر» یک هنرمند است. زیرا تقسیمِ «سطح» و «فضا» را در «ابعادِ زیستی» و «فریبِ دیدگاهها»؛ به جامعهٔ انسانی تقدیم کرد. (به طرحهایِ «اِشِر» نگاهی بیندازید)

من (کژدم) به آثارِ «پیکاسو» حتّی نمی شاشم. چه رسد به اینکه؛ اینگونه موجودات را «هنرمند» بدانم.

آخرین «هنرمندِ پُست مُدِرنیسم»؛ «سالوادور دالی» بود که بزرگترین شاهکارَش؛ «ریدِن به هیکَلِ هُنر شناسان» و «صاحبانِ گالریهای هنری» بود. (به گفتگویی از نوعی دیگر مراجعه کنید).

امروز میخواهم یک «نیچمه هُنَرمند» را معرّفی کُنَم که دامنهٔ «نشان دادَنِ نقشه ها» را بسیار گسترده تر کرده است.  این «نیمچه هنرمند» تلاش میکُنَد که «نقشهٔ تبریز و یاسوج» را با تمامی «گنداب هایشان» را به شما نشان دَهَد. هرچند که همچنان مانندِ «عزة اللهِ گاو»؛ راهِ برون رفتی را پیشنهاد نمیکُند و فقط به «آنچه نباید باشیم ها» بسنده میکُند. امّا «پُرسشهای بسیار زیادی» را تولید می کُند که میتوانند؛ مانندِ «کاتالیزورها» در ساختنِ «آینده ای روشن تَر»؛ نقشی حیاتی بازی کنند. 

آفریدنِ «پُرسشهایِ طلایی» به همان اندازهٔ  آفریدنِ «پاسخهای طلایی» ارزش دارند. اینگونه آفرینندگان؛ همان «هنرمندان» هستند. بقیّه را باید به «گونیِ پشم داران» ریخت.

آثارِ این هنرمند؛ هیچ شباهتی با «جدایی نادر و پَشمین» ندارد. «نادِر و پَشمین»؛ هردو به تیرهٔ «پشم داران» تعلّق دارند.(پشمِ صورت و زیربَغَل و خایه و کُس = بهترین تعریف از شاخهٔ «پشم داران»).

نامِ این هنرمند دَر عرصهٔ فیلمسازی؛ Sacha Baron Cohen است که شاید او را با نامِ Ali G میشناسید.

مَردی با لَحنی «دَریده» و «هَرزه گوی» و «هتّاک» و «گویشی زهر آلود»؛ که رِشتهٔ بسیاری از «خواصّ» را پنبه کرده است.

Sacha Baron Cohen؛ بَذری است که جوانه هایش میتوانند؛ دنیارا را تغییر دهند.

احمقهایی که «احمقهایی دیگر» را «رهبر» و یا «پِدَرِ آسمانی» خود مینامند و برایشان سَر و دست میشکنند و همچنان به صورتی احمقانه امید به آینده ای درخشان دارند؛ دَر زیرِ چرخهای «ارّابهٔ پُرسِشگرِ» او به همراهِ «برگزیدِگانشان»؛ «لِه» میشوند.

https://www.youtube.com/watch?v=4k4pMTsa1Kw

از رئیس جمهورهایِ دُزدِ «برزیل» و «رئیس جمهورِ دُزدِ تُرکهای عثمانی» ؛ تا  «انگلِ فرزانه» و «خانوادهٔ لاریجانیها = دِل و قُلوهٔ رَهبر» تا بسیاری کسانِ دیگر ... میتوانند با پُرسشهای شما به «چاهِ ویل» سقوط کنند.

 Sacha Baron Cohen با شیوهٔ سینماییِ خود؛ «زلزله ای ۲۰ ریشتری» در زیرِ پوستها تولید میکُند؛ تا «پوستها» و «ذِهنهای آلوده» را پاره کرده و عفونتهای درونیِ این «غُدّه های چرکین» را در برابرِ دیدِ همگان قرار دهد.

اگر با فضایی که Sacha Baron Cohen تولید می کُند آشنا شوید؛ به یک فورمولِ طلایی دست می یابید و آن فورمولِ طلایی این است:
«رهبرانی که برگزیده ایم؛ چقدر احمق و یا «خائن» هستند؟ ... اگر آنها احمق و خائن هستند ... «ما» چقدر بیشتر از آنها «احمق و خائن» هستیم که این قُرمساقها را برگزیدیم و به آنها رأی دادیم؟
اگر بگویید: چاره ای نداشتیم .... بدانید که «مادر قَحبه تر از خودِتان» .... همان «خودِتان» هستید.

لذا زمانی که «سعیدِ قاسمیِ کُس کِشِ روضه خوان» میگوید:

«رژیمِ بشار اسد؛ با اینکه ۷۰٪ سرزمینشِ سوریه را از دست داد؛ ارزِشِ پولِ سوریه پایین نیامد» و به «امام حسنِ بنفش» میگوید از «بشار اسد یاد بگیر».....

لازم نیست که از بشار اسد و یا «سعیدِ قاسمیِ کُس کِش» چیزی یاد بگیریم. بلکه باید از «سعید قاسمی کُس کِشِ روضه خوان» بپرسیم:

ای روسپی زاده ... چند میلیارد دلار از ثروتِ ملّی ایران را به «بادکُنَکِ بشار» دَمیدید تا همچنان باقی بماند؟

Sacha Baron Cohen همچنین به «اپوزیسیونِ واقعی»؛ می آموزد که از «اپوزیسیونِ قلّابی» بپرسند:

چرا دروغ فروشی میکنید؟ ... 

آیا با «دروغ فروشی» میتوان آینده ای درخشان نوید داد؟

کژدم