کوبیدن بر طبل «بهار ترکیه» یک اشتباه بزرگ است

روی سخنم با ایرانیانی است که برای رهایی ایران و مردم ایران از چنگ رژیم ننگین اسلامی حاکم بر ایران و رسیدن به یک حاکمیت دموکراتیک مبارزه میکنند.

یاران.....

ترکهای عثمانی؛ چه چپگرا باشند و چه ناسیونالیستهای دو آتشهٔ پان ترک و چه اخوان المسلمینی و چه سلفی مسلک؛ چه لیبرال و چه لائیک و سکولار؛ همگی به طور یکپارچه دشمنان استراتژیک ایرانیان هستند و ستمی که توسط آنها بر بخشی از سرزمین ماد که در چهارچوب ارضی مصنوعی کشور انگلیس و فرانسه ساختهٔ ترکیه قرار دارد رفته است باید داغی فراموش نشدنی بر سینهٔ همهٔ ایرانیان باشد. تا زمانی که ما یاد نگیریم تا در یک تصویر بزرگتر به ماجراهای سیاسی نگاه کنیم؛ هر کسی میتواند با موج سازیهای سیاسی نیروهای مبارز را به اینسوی و آنسوی بکشاند و از نیروی آنها در جهت اهداف خود سود ببرد.

آنچه که در سوریه میگذرد و اینکه حکومت و قبایل و عشایر سوری دست در دست هم کمر به ویرانی کشورشان بسته اند؛ هیچ ربطی به ما ندارد. آنچه که به ما مربوط است شکسته شدن کمر «هلال شیعی» است که ستون فقرات آنرا رژیم علویهای سوریه تشکیل میدهد. آنچه که برای ما باید مهم باشد گسیل شدن نیروهای حزب الله لبنان و سپاه قدس به سوریه است تا تمامی دست آوردهای ۳۴ سالهٔ خود را در باتلاق سوریه ببازند. من به طور شخصی دوست ندارم که لبنانیها و یا پاسداران در سوریه کشته شوند؛ اما کشته شدن آنها را در عراق و سوریه و لبنان به کشته شدن آنها در جنگی که بر علیه مردم ایران براه خواهند انداخت ترجیح میدهم. بهتر است که در سوریه کشته شوند تا اینکه ایران را غارت کنند و با سرمایه های ملی ایران؛ ایرانیان را تحقیر کنند و بکشند.

در شرایط کنونی هر حرکتی که بتواند حکومت ترکیه را دچار تشنج سازد؛ سود آن به جیب ۴ حکومت سرازیر خواهد شد:

۱- روسیه.

۲- رژیم اسلامی حاکم بر ایران.

۳- حکومت بشار اسد به عنوان ستون فقرات هلال شیعی.
۴- حکومت شیعی عراق.

 شعارهایی از قبیل «جنبش مردم ترکیه بر علیه اخوان المسلمینی ها و حکومت اسلامگرای ترکیه» شعاری است که توسط اعوان و انصار رژیم جمهوری اسلامی و بویژه وزارت اطلاعات  منتشر میشود تا از احساسات «ضد عثمانی» و «ضد اسلامی» نیروهای اپوزیسیون برای پیشبرد اهداف خود سوء استفاده نمایند. در واقع رژیم اسلامی حاکم بر ایران در حال «موج سازی» است و اعوان و انصار نفوذی آنها نیز برای دامن زدن به این موجها به شدت فعالیت میکنند.

آنچه که از نظر استراتژی کلان و دراز مدت برای ما باید مطرح باشد این است که « شر ترکهای عثمانی باید از سر کردستان ترکیه کم شود»؛ شر عربهای عراق چه شیعه و چه سنی مسلک از سر کردستان عراق و شر حکومت سوریه از سر کردستان سوریه کم شود. اما در شرایط کنونی برای رسیدن به حاکمیتی دموکراتیک در ایران به عنوان پایگاهی که بتوانیم همهٔ اقوام ایرانی را بار دیگر به شیوهٔ نیاکانی به صورت یک اتحادیهٔ بزرگ سازمان دهیم؛  نیاز داریم که رژیم جمهوری اسلامی به شدت تضعیف گردد و این امر امکان پذیر نخواهد بود؛ مگر با شکست سنگین ستون فقرات نظامی رژیم اسلامی  در سوریه و لبنان و سپس عراق.

ما نمایندگان ترکهای عثمانی و یا سنی مذهبهای سوریه و عراق  نیستیم؛ آنها میتوانند با دستهای خود بهشت و یا جهنم خود را بسازند؛ اما باید بدانیم که آنها چه در بهشت و چه در جهنم؛ چه لائیک و چه مذهبی و چه دموکراتیک و چه دیکتاتوری؛ همیشه دشمنان ایرانیان هستند. مهم نیست که دشمنان ما به چه شکلی خود را سازمان داده اند. ما دکان تقسیم دموکراسی برای همهٔ جهان باز نکرده ایم. لذا رقصیدن به سازی که دیگران مینوازند؛ تنها و تنها به هدر دادن نیرو و تبدیل شدن به بازیچهٔ مجانی و عروسک خیمه شب بازی دیگران ختم میشود.

 چیزی به نام «بهار ترکیه» وجود ندارد و تمامی نیروهای راستگرای سنتی ترکیه در این بلبشو شرکت دارند و حماقت طرفداران محیط زیست ترکیه نیز کمتر از حماقت بسیاری از گروههای اپوزیسیون قلابی ما نیست.

کژدم