به یارانی که به وبلاگ میپیوندند

با درودی گرم به یاران و ایرانیارانی که به وبلاگ میپیوندند

یاران! زمانی که به وبلاگ میپیوندید؛ از هیچگونه اثر و رد پایی مانند تصویر خود و یا آدرسی که به شکلی از اشکال به شخص شما منتهی شود؛ استفاده نکنید. حملات سایبری رژیم جلادان اسلامی را جدی بگیرید و از خود محافظت کنید. به یاد داشته باشید که حتی یک« سرباز وظیفهٔ زنده » بسیار کارآمد تر از هزاران « ژنرال مرده » است. ایران آزاد فردا به میهن پرستان « زنده و کوشا» نیاز دارد و نه؛ به خیل عظیم « کشتگان». هرچند که در صحنهٔ نبرد لاجرم جان باختگانی نیز وجود دارند؛ولی « کشته شدن » یک ضرورت نیست. اما « زنده ماندن» برای نبردی دیگر و کشتن دشمنان یک ضرورت تاکتیکی و استراتژیک است.
زمانی که کشته و یا اسیر میشویم؛ به این معنی است که ما و یا رهبران ما اشتباه کرده اند. زمانی که دشمن کشته و یا اسیر میشود به دلیل اشتباهات آنهاست. اگر در جنبش های دههٔ ۶۰ و یا جنبش موسوم به سبز دستگیر شدگان و جانباختگان فراوانی داشتیم؛ نشانهٔ اشتباهات و یا خیانت آنانی است که مردم را بدون « سپرهای حفاظتی » به خیابانها کشاندند و رهایشان کردند. فرستادن سرباز بدون « تفنگ و فشنگ» به جبههٔ نبرد « دلاورانه » نیست. استالین در جنگ جهانی دوم با این سیاست روسیه را واداشت تا ۲۰ الی ۲۵ میلیون کشته را تحمل کند ( تقریباً به تعداد مردم عراق کنونی ).

کژدم