امیر فرشاد ابراهیمی مثل شریک جرمش نوری زاده دروغ میگوید. اساساً داستان را عوض کرده است. دیگر از آن « سرهنگ پاسدار»ی که در ترکیه تحت تهدیدهای جانی قرار دارد که حتی در بستر بیماری نیز رهایش نمیکنند خبری نیست. او یک بار عکس و داستان را حدود ۴ سال پیش عوض کرد و اکنون داستان آشنائیش با مدحی را چنان عوض کرده است که گویی انگار نه انگار. امیر فرشاد ابراهیمی میگوید :
«محمدرضا مدحی به هیچ عنوان به غیر از بانکوک ودوبی و پاریس و چه بسا پراگ که همگی به واسطه تلاشهای افراد مذکور بوده است هیچ دیدار رسمی با مقامات خارجی نداشته است،»
اما نوری زاده میگوید که هیچک کشوری این شخص را نه تنها قبول نداشت بلکه او را فردی مظنون نیز میدانسته اند.«محمدرضا مدحی به هیچ عنوان به غیر از بانکوک ودوبی و پاریس و چه بسا پراگ که همگی به واسطه تلاشهای افراد مذکور بوده است هیچ دیدار رسمی با مقامات خارجی نداشته است،»
امیر فرشاد ابراهیمی هم فراموش میکند که در چند سطر بالاتر گفته بود که این شخص از طرف آمریکاییها چه بسا تحت تعقیب پنهانی بوده است اما یکدفعه از فرانسه و دوبی و پراگ سر در آورده است. در حالی که نوریزاده میگوید مدحی از رفتن به دبی وحشت داشت و با هیچ مقام رسمی خارجی دیداری نداشته است.
این دو نفر با ضد و نقیض گویی آشکار تنها به فکر تبرئهٔ خودشان هستند. این دو نفر میخواهند که چنان داستان را بپیچانند که سگ صاحبش را نشناسد. به دفاعیات کامل امیر فرشاد ابراهیمی نیز به ( اینجا ) بروید. این دو نفردست به یکی کرده اند و میخواهند به ما بقبولانند که : « کیر حضرت حوّا » کلفت تر از گردن حضرت آدم بوده. حالا هر کی میخواد قبول کنه؛ بفرما ... نوش جان.
کژدم
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر